Page Text
________________
શ્રદ્ધા અને મંત્રની તાકાત
શ્રદ્ધા તો અજબ-ગજબની તાકાત ધરાવતી એક ભાવનાના એ તરંગોમાં, સંભાવનાની કોઈ રંગરેખા ચમત્કારી ચીજ છે! આવી શ્રદ્ધાનો જેની પાસે એ ન જ જોઈ શક્યો! સહારો નથી હોતો, એવા ઈન્સાનની સામે જીવનમાં અજબ-ઘડી કોઈ આવી જતી હોય છે, ભગવાન પણ ખુદ ખડા હોય, તો એના માટે એ જ્યારે માણસે ધાર્યું હોય છે કંઈ અને બની જતું પથ્થરના પૂતળા જેવા જ સાબિત થાય છે અને હોય છે બીજું જ કંઈ! કેટલીક વાર અકસ્માત, શ્રદ્ધાનો જેને સહારો હોય છે, એવા શ્રદ્ધાળુને આશીર્વાદમાં પલટાઈ જતો હોય છે, તો ક્યારેક પ્રભુની પ્રતિમા દર્શન દે, તોય એ દર્શનમાંથી આશીર્વાદ, અકસ્માત તરફ ભીષણ-વળાંક લઈ સાક્ષાત પ્રભુને પામ્યાની ધન્યતા એ અનુભવી લેતો હોય છે. જિનદાસના જીવનમાં એક વાર શક્તો હોય છે. આ તાકાત શ્રદ્ધાની છે.
આવી જ એક અજબ ઘડી આવી! આવી અતુલ-બળી શ્રદ્ધાની તાકાત, અને જિનદાસનો એક અજૈન મિત્ર શક્તિનો ઉપાસક મંત્રાધિરાજ શ્રી નમસ્કારની બેજોડ તાકાત, સંગમ હતો અને શક્તિ ઉપાસક એક ભુવા જોડે એને ઠીક સાધીને કેવી ચમત્કૃત સર્જે છે; એને હૂબહૂ વર્ણવતી ઠીક પરિચય હતો. એ મિત્રે એક દહાડો જિનદાસને આ એક સત્યઘટના છે. આ ઘટનાના નાયકને કહ્યું : જિનદાસ! આ દુનિયા તો અજબ-ગજબની આપણે “જિનદાસના નામે ઓળખીશું. કારણ કે વિચિત્રતાઓનો એક મેળો છે, શ્રદ્ધાની આંખ સાચા નામને જાહેર કરવાની એને કીર્તિ-કામના ખુલ્લી રાખીને જોઈએ, તો આ મેળાને માણવાની નથી. ગુપ્તતાની ગુફામાં રહેવામાં રાજીપો મજા અનુભવી શકાય! ઇચ્છા થતી હોય, તો અનુભવતો અલગારી એ આદમી છે. . શક્તિની ઉપાસનાનો પરચો જોવા આવવાનું મારું
જિનદાસને મહામંત્ર નમસ્કાર વારસામાં મળ્યો આમંત્રણ છે. એક ભૂવો આવો પરચો પ્રત્યક્ષ હતો. આ મંત્રના ઊંડા રહસ્યની એને કોઈ ઝાઝી બતાવી શકે છે. ગંગા ઘર આંગણે જ આવેલી છે! ગતાગમ નહોતી, જેથી મહામંત્ર પર દિલના જિનદાસનું કુતૂહલ આ વાત સાંભળીને પોતાના ઊંડાણમાંથી, જ્ઞાન ગર્ભિત શ્રદ્ધાનો અભિષેક મનને કાબૂમાં ન રાખી શક્યું. એને થયું કે, ભલે હું કરવાનું સદ્ભાગ્ય એને ક્યાંથી સાંપડે? છતાં જૈન રહ્યો, પણ જોવા જવામાં શો વાંધો છે? મને સામાન્ય-શ્રદ્ધાના જળ-છાંટણા કરવાનું આછું- વિશ્વાસ છે કે, મારા મનમાં ચાલતો મહામંત્રપાતળું એનું ભાગ્ય તો જરૂર જાગૃત હતું, જેથી એ નવકારનો અજપાજપ મારી શ્રદ્ધાને જરાય ડગાવી દરરોજ મહામંત્ર પરની પોતાની આસ્થાને આધારે નહિ શકે! નિયમિત જાપ કરવાનું વ્રત અતિશુદ્ધપણે જાળવી મિત્રના આમંત્રણને સ્વીકારતા જિનદાસે શકતો. આ જાપની પળોમાં, ઘણી વાર એના કહ્યું : તારા આમંત્રણનો સહર્ષ સ્વીકાર કરતા, હૈયામાંથી એવી ભાવનાના તરંગો ઊઠતા કે, આ ભાવતું હતું ને વૈધે કહ્યા જેવો આનંદ અનુભવું મંત્રનો કોઈ પ્રભાવ-પરચો મને જોવા મળે તો કેવું છું. ચાલો, આ રીતે ય પરચો જોવા મળતો હોય, તો
માવના સંભાવનામાં પલટય એ માટેની શા માટે તકને વધાવી ન લેવી? એની પ્રતીક્ષાની ઘણી-ઘણી પળો, દિવસો- બંને મિત્રો શક્તિ માતાના મંદિરે પહોંચ્યા. મહિનાઓ અને વર્ષોમાં પલાઈ ગઈ. પણ જિન-મંદિરના શાંત-પ્રશાંત વાતાવરણથી ટેવાયેલા
શૂન્ય શિખર પર આસન વાળે, જપતાશ્રી નવકાર, અવધૂત યોગી થઈને આતમ, કરે પાપ પરિહાર.-૨૬
૮૫
| SR No. | 032463 |
| Book Title | Jena Haiye Navkar Tene Karshe Shu Sansar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahodaysagar |
| Publisher | Kastur Prakashan Trust |
| Publication Year | 2015 |
| Total Pages | 260 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 33 MB |