________________
અહીં શ્રી સૌભાગ્યભાઇને ભગીરથ કહ્યા છે. રાજા ભગીરથે અનેક વર્ષો સુધી તપ કરીને શિવજીને પ્રસન્ન કર્યા અને તેઓએ ગંગાવતરણ કરાવ્યું. ગંગાને પહેલા શિવજીએ પોતાની જટામાં ઝીલી અને પછી આ પૃથ્વી પર વહાવી તેમ આ કાળમાં શ્રી સૌભાગ્યભાઇએ પણ ભગીરથની જેમ ભક્તિ કરી અને શ્રીમદ્જીને રીઝવ્યાં તેઓના આત્માનુભવમાંથી આ શાસ્ત્રરૂપ ગંગાનું અવતરણ થયું અને જન જનના માનસ પર વહાવ્યું. આમ, શ્રીમદ્ના પરમાર્થસખા પૂ.સૌભાગ્યભાઇ જેવા સુપાત્ર જીવના નિમિત્તે આપણેસૌ શાસ્ત્રને પામી શક્યા છીએ. શ્રીમદ્ભુએ આત્મસિદ્ધિનું શબ્દગઠન કરી જિજ્ઞાસુને અધ્યાત્મસાગરમાં તરવાનો અવકાશ કરી આપ્યો છે. આ સિદ્ધિ સાગરમાં કોઇ દર્શનનું ખંડન નથી ફક્ત કદાગ્રહ કે હઠાગ્રહ જેવા એકાંતવાદ પ્રત્યે જ આપણને ઢંઢોળ્યા છે. શ્રીમદ્, હરિભદ્રસૂરી જેવા દર્શનયોગીની જેમ બધાં જ દર્શનના સમન્વિત ભાવને જૈનદર્શન બતાવવા પ્રયાસશીલ રહ્યાં છે.
જૈન પરંપરાના સર્વમાન્ય ગુજરાતી પ્રમાણિત ધર્મગ્રંથ તરીકે આત્મસિદ્ધિશાસ્ત્ર ઉચ્ચ શૈક્ષણિક વર્ગોમાં પાઠયક્રમમાં સ્થાન લેવાની યોગ્યતા ધરાવે છે. જૈન આચાર વિચારની પ્રક્રિયાનો મૂળરૂપમાં અભ્યાસ કરવા અંગે, જૈન મુમુક્ષુઓ માટે ગીતાની ગરજ સારે તેવો અનુપમ કાવ્યગ્રંથ છે.
જે વિચાર ચિંતનસભર બને એ વિચારમંથનમાંથી અનુભૂતિ અને પછી દર્શન પ્રગટે, તે વિચાર જ શાસ્ત્ર બને અને તે વિચાર અમર બની જાય છે. યુગપુરૂષ શ્રીમદ્ના વિચારમંથનમાંથી રચાયેલ કાવ્યગ્રંથમાં આત્માનો રહસ્યો પામવાનું નવનીત પ્રગટયું તેથી જ એ કાવ્ય આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્રરૂપે અમર બની ગયું.
૪૪
અમૃત ધારા