________________
दृष्टांत : ७८-८०
२९
जद स्वामीजी लांबपण चोड़पणे माप दिखाई । उनमांन नींकली । पछे स्वामीजी तिनें निषेध्यौ घणौ । कह्यौ- -च्यार आंगुल रा बटका रै वासतै म्हां साधपण म्हे गमावां इसा म्हांनै भोला जांण्या ? इतरी थांने प्रतीत नहीं तो रसता मैं काचो पाणी पीवै तौ थानै कांइ खबर इत्यादिक घणौ निषेध्यो ।
जब ते हाथ जोड़ नै बोल्यो - म्हारै झूठी संका पड़ी ।
७८. इण में संका री के बात ?
टोळा मैं थकां रुघनाथजी साथै स्वामीजी गोचरी उठघा । एक भायो चरखौ लोढ़ती तिण रा हाथ सूं आहार वैहरघौ ।
आगे रुघनाथजी बोल्या - भीखणजी ! संका पड़ी ? जद स्वामीजी बोल्या - साक्षात् असूजतो ईज लीयो । इणमैं कांइ संका पड़े ।
जद रुघनाथजी बोल्या - भीखणजी ! दृष्टि ऊंडी राखणी । आगे थां सरीखा एक नवौ चेलो गुरां साथै गोचरी मैं असूजतौ लेतां गुरां नें वरज्या, जद गुरां ते आहार न लीयो । पछे एकदा विहार करतां उजाड़ में तृषा घणी लागी । गुरां ने कहै - मोने तृषा घणी लागी । गुरां कह्यौ - साधू रौ मारग है सेंठौ रहै । पिण चैलै तृषा मरते काची पाणी पीधौ । मोटो प्राछित आयो । नहींतर थोड़ा मै ई गुदरती । जद स्वामीजी जाण्यो यांने इसौईज दरसं ।
७९. साहूकार, देवाल्यो
केइ इम कहै - हिवड़ा पांचमी आरी है। पूरी साधपणी पळे नहीं । जद स्वामीजी बोल्या- -खत मंडै तो साहूकार रै माथै नै देवाल्या रै माथै सरीखी मंडै— धणी मांगसी तिवारै तुरत देसी । उजर करण पावै नहीं । आकरा दीपता लैहणा ।
पण साहूकार देवाल्या री खबर तौ मांग्यां पडे । साहुकार तौ ब्याज सहित देव ने देवाल्या मूळ ही मै तोटो घाले ।
ज्यूं भगवंते सूत्र भाख्या तिण प्रमाण चालै ते साध, अनै सूत्र प्रमाणै न चाल ने पंचमा आरा रौ नाम लै ते असाध ।
८०. पंचां ने पूछ
किण हि रै आंख्यां री कारी वैद कीधी। आंख्यां चोखी हुई । वैद बधाइ मांगें | जद कहै - पंचां ने पूछसूं । पंच कहसी सूझतो हुवो तो बधाइ सूं ।