________________
भिक्खु दृष्टांत
जद स्वामीजी बोल्या - पोथी पांनां नै थें ज्ञान कहौ छौ तौ पोथी - पानां फाट गया तो कांइ ज्ञान फाट गयौ ? अथवा पोथी पानां सड़ गया तो कांई ज्ञान सड़ गयौ ? पानां उड़ गया तो कांइ ज्ञान उड़ गयौ ? पानां बळ गया तौ कांइ ज्ञान वळ गयौ ? पानां चोर ले गया तौ कांइ ज्ञान नै चोर ले गया ? पानां तो अजीव है, ज्ञान जीव है । आखरां रा आकार ते तो ओळखणां रै वासतै छै । पानां मैं लिख्या त्यांरौ जांणपणी ते ज्ञान छै, ते आतमा छै, आपरे कनै छै, अने पानां अनेरा छै ।
८२
२०९. पुन्य के मिश्र ?
भेषधारी गृहस्थ नै कहै - अनेरां नै अन्नादिक दीधां पुन्य है या मिश्र
है ?
जद गृहस्थ बोल्यो - थारै आहार बध्यां थे अनेरा नै द्यौ कै नहीं ? जद ते कहै - म्हे तौ न द्यां देवा रौ म्हारी कल्प नहीं । देवां तौ म्हांरौ साधपणी भागै अने थे अनेरा नै देवौ तिणमै थांनै पुण्य है या मिश्र है ?
तिण ऊपर स्वामीजी दृष्टंत दीयौ - जिको वायरो वाज्यां हाथी उड़ जाय तो रुइरी पूंजी क्यूं नहीं उडै । अवश्य उडै ईज ।
ज्यू साधू सूं अनेरा नै दान देवा थी साध रौ व्रत भागे तो गृहस्थ नै पाप क्यूं नहीं लागे ? लागै इज ।
२१०. हिस्पा बिना धर्म नहीं हुवे तौ ?
वलि दृष्टंत देइ कहै—त्याग कीधा, अनै एक
हिस्याधर्मी कहै - हिंस्या बिनां धर्म नहीं हुवै । दोय श्रावक था तिण मै एक जण तौ अग्नि आरंभ ना जन कीधा । दोनं जणां पइसे पइसे रा चणां लीया । सोगन न कीधा तिण भूंगड़ा कीधा । अने सौगन कीधा ते कोरा चणां चाब रह्यौ है । इतले मासखमण र पारण मुनिराज पधार्या । सो जिणरै त्याग नहीं, तिण तौ भूंगड़ा वहिराय ने तीर्थंकर गोत्र बांध्यो । अनै त्यागवाली वैठो जुलकजुलक जोवै । ऊ कांई वहिरावै ।
तौ
न्याय हिंसा थी धर्म हुवै। अनै हिंसा बिना धर्म न हुवै । इम कहै तिण ऊपर स्वामीजी दृष्टंत दीयौ
श्राव हुंता । तिणमैं एक श्रावक तौ जाव-जीव लगै शील आदौ । अन एक जण कुशील ना त्याग कीया । परणीजीयो । पछै तिरै पांच पुत्र थया । मोटा हुवा । धर्म में समस्या । वैराग आयो । दोय बेटां नै हरख सूं दिख्या दीधी । घणौ हरख आयौ तिण सं तीर्थंकर गोत्र यौ ।