________________
८०
बांधौ ।
भिक्खु दृष्टांत
जद स्वामीजी ले जायने जैमलजी न संप्या ।
जद जैमलजी बोल्या - देखौ भीखणजी री बुद्धि । किश्नाजी नै म्हांने संपतां तीन घर बधावणां हुआ। म्हे तो जाणां म्हारै चेलौ पाने पड़यौ । किश्नौजी जाणै म्हारौ ठिकाणी बंध्यौ । भीखणजी देखें म्हारौ दालिद्र टल्यौ ।
पछे केतलैयक काळे किसनौजी आदि दोय साध आरा माही थी लापसी ल्या चुकाय नै विहार कीधौ मारग में तृषा घणी लागी । लापसी खायोड़ौ अनै उन्हाले रा दिन । तृषा सही पिण काचौ पांणी न पीधौ । आऊखौ पूरौ
कर गया ।
आरा माहि थी लापसी ल्याया सो तौ उणां रै टौळा री रीत है पिण म मै दृढ़ रह्या । काळ कर गया पिण काचो पांणी न पीधौ ।
२०३. तिण सूं बरजै
स्वामीजी कनै तथा साधां कनै लोक बखांण सुणवा आवै । त्यांने भेषधारी वरजै | जद स्वामीजी दृष्टांत दीयो - जिनऋष जिनपाल ने रेणादेवी तीन बाग तौ वरज्या नहीं अनै दक्षिण नौ बाग वरज्यौ । झूठ बोली । सर्प खावा रौ भय बतायौ । जांण्यौ दक्षिण र बाग जासी तौ मोन खोटी जांण
सी । ठागारौ उघाड़ होय जासी । यूं जाणनै दक्षिण रौ बाग वरज्यौ । ज्यू भेषधारी बाईस टौला, चोरासी गच्छ, तीन सो त्रेसठ पाखंड, त्यांरे जातां तौ विशेष न वरजै अनै सुध साधां कनै जातां वरजै । कारण भीखणजी गयां म्हांने खोटा जांण लेसी । उवे म्हांरा श्रावक उरहा लेसी तिणसूं
वरज ।
२०४. स्वामीजी बोल्या -
तथा भेषधारी लोकां नै साधां सूं भिड़कावे | जद स्वामीजी बोल्याआगे भगू पुरोहित पण बेटा नै भिड़काया कह्यौ - साधां रौ विश्वास कीजो मती । बाप रा कहणा सूं बेटां पिण साधां ने खोटा जांण्या । पछै साधां सूं मिल्या जद बाप नै खोटौ जांणने साधपणौ लीधौ ।
ज्यू भेषधारी पण साधां नै खोटा कहै । पिण उत्तम जीव हुवै ते साधां संगत करने ओळखणा करने ठाय आवै ।
२०५. थाणै नहीं, खाणं वैसे है
आछा - आछा खेत्र देखने भेषधारी थाणै बेस । जद स्वामीजी बोल्या