________________
278
जैन आगम ग्रन्थों में पञ्चमतवाद 220. राजप्रश्नीय, 748-56, 62-65, 71
तए णं से पएसी राया चित्तेणं सारहिणा सद्धिं केसिस्स कुमार-समणस्स अदूरसामंते उवविसइ, केसि कुमार समणं एवं वयासी ... एस समोसरणे, जहा-अण्णो जीवो अण्णं सरीरं, णो तं जीवो तं सरीरं?।। तए णं केसी कुमार-समणे पएसिं रायं एवं वयासी-पएसी! अम्हं समणाणं णिग्गंथाणं एस सण्णा ... एस समोसरणे, जहा-अण्णो जीवो अण्णं सरीरं, णो तं जीवो तं सरीरं।1748-49 तए णं से पएसी राया केसिं कुमार समणं एवं वयासी-जति णं भंते! तुब्भं समणाणं णिग्गंथाणं एस सण्णा.........एस समोसरणे, जहा-अण्णो जीवो अण्णं सरीरं णो 'तं जीवो तं सरीरं-एवं खलु ममं अज्जए होत्था, इहेव सेयवियाए णगरीए अधम्मिए जाव सयस्स वि य णं जणवयस्स नो सम्मं करभरवित्तिं पवत्तेति से णं तुब्भं वत्तव्वयाए सुबहु पावकम्मं कलिकलुसं समज्जिणित्ता कालमासे कालं किच्चा अण्णयरेसु नरएसु णेरइयत्ताए उववण्णे तस्स णं अज्जगस्स अहं णत्तुए होत्था-इट्ठे कंते पिए ......तं जति णं से अज्जए ममं आगंतुं वएज्जा-एवं खलु नत्तुया! अहं तव अज्जए होत्था, इहेव सेयवियाए नयरीए अधम्मिए जाव नो सम्मं करभरवित्तिं पवत्तेमि। तए णं अहं सुबहुं पावकम्मं कलिकलुसं समज्जिणित्ता नरएसु उववण्णे तं मा णं नत्तुया! तुम पि भवाहि अधम्मिए जाव नो सम्मं करभरवित्तिं पवत्तेहिं। मा णं तुम पि एवं चेव सुबहु पावंकम्मं जाव उववज्जिहिसि। तं जइ णं से अज्जए मं आगंतु वएज्जा तो णं अहं सद्दहेज्जा, पत्तिएज्जा, रोएज्जा जहा-अण्णो जीवो अण्णं सरीरं, णो तं जीवो तं सरीरं । जम्हा णं से अज्जए ममं आगंतुं नो एवं वयासी, तम्हा सुपइट्ठिया मम पइण्णा समणाउसो! जहा तज्जीवो तं सरीरं। 750 तए णं से केसी कुमार-समणे पएसिं रायं एवं वयासी-अत्थि णं पएसी! तव सूरियकता णामं देवी? हंता अत्थि। जइ णं तुम पएसी! तं सूरियकंतं देविं व्हायं कयबलिकम्मं कयकोउयमंगलपायच्छित्तं सव्वालंकारभूसियं केणइ पुरिसेणं ण्हाएणं ....सव्वालंकारभूसिएणं सद्धिं इठे सद्द-फरिस-रस-रूव-गंधे पंचविहे माणुस्सते कामभोगे पच्चणुब्भवमाणिं पासिज्जासि, तस्स णं तुम पएसी! पुरिसस्स कं डंडं निव्वत्तेज्जासि? अहं णं भते! तं पुरिसं हत्थच्छिण्णगं वा, पायच्छिण्णगं वा, सूलाइगं वा, सूलभिण्णगं वा, एगाहच्वं कूडाहच्चं जीवियाओ ववरोवएज्जा। अह णं पएसी से पुरिसे तुम एवं वदेज्जा-'मा ताव मे सामी! मुहुत्तागं हत्थछिण्णगं वा........जीवियाओ ववरोवेहि जाव ताव अहमित्त-णाइ-णियग-सयण-संबंधि-परिजणं एवं वयामि-एवं खलु देवाणुप्पिया! पावाई कम्माइं समायरेत्ता इमेयारूवं आवइं पाविज्जामि, तं मा णं देवाणुप्पिया! तुब्भे वि केइ पावाइं कम्माई समायरह, मा णं