________________
३०८
२१. गोसाला नें वीर बचायों तिण दिनें रे,
छदमस्थ हुंता जिण दिन भगवान रे ।
मोह राग आयों भगवंत नें तिण दिनें रे,
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१
निश्चें होणहार टालण नही आसान रे ॥
२२. छदमस्थ थकां पिण श्री भगवांन नें रे, समें समें लागता कर्म सात रे । मोह कर्म विशेष थकी उदें हुवो रे, कुपातर नें वचाय लीधों साख्यात रे ॥
२३. गोसालो दावानल श्री जिण धर्म नों रे, ते दुष्टयां में दुष्टी घणों अतीव रे । वले कोथलो कूड कपट रों तेहनें रे, वचायां रा फल सुणों भव जीव रे ॥
२४. गोसालें तेजू लेस्या मेलनें रे, दोय साधां री कीधी घात रे । उंधो अवलों बोल्यों भगवांन नें रे, वीर सूं पडवजीयों मिथ्यात रे । कुपातर नें वचायां धर्म किहां थकी रे। ॥
रे ॥
२५. वले लेस्या मेली पापी वीर नें रे, त्यांरी पिण एकंत करवा घात रे । तिण जांण्यो जमाउ सासण माहरो रे, एहवों गोसालों दुष्ट कुपात
२६. तिल रो प्रश्न पूछ्यां भगवंते कह्यों रे, सुगली मांहे तिल वताया सात रे । जब वीर नें झूठा घालण पापीयें रे, तिल उखण नें कीधी घात रे । पापी नें बचायां धर्म किहां थकी रे ॥
२७. तेजू लेस्या सीखाइ गोसाला भणी रे,
तिण या सूं कधी साधां री घात रे ।
ad लोही ठiण कीधो भगवंत नें रे,
इसडा कांम कीया पापी साख्यात रे ॥
२८. गोसाला पापी नें वीर वचावीयों रे, तो वधीयो भरत में घणों मिथ्यात रे । घणा जीवां नें पापी बोवीया रे, ऊंधी सरधा हीया में घात रे ॥