________________
२००
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१ १९. उपाडे ने जों छाया मेलें तो, असंजती नी वीयावच लागी। आ अणुकंपा साध करें तों, जाए पांचूंई महावरत भागी।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२०. सो साध निषमकाल उनालें, पांणी विना हवें जुदा जीव काया। अणुकंपा आंणे ने असुध वेंहरावें, छ काय ना पीहर साध वचाया।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२१. गज सुखमाल ले नेम री आज्ञा, काउसग कीयों मसांण में जाई। सोमल आंण खीरा सिर घाल्या, सीस न धूण्यों दया दिल आई।
आ अणुकंपा जिण आगन्या में।।
२२. साध विनां अनेरा सर्व जीवां री, अणुकंपा आंणे साध बांधे बंधावें। तिणनें नसीत रे बारमें उदेसें, तिण साध में चोमासी प्रायछित आवें।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२३. रासड़ीयादिक सूंतस जीव बंध्या छे, ते तो भूख त्रिखादि सूं अतंत दुख पावं। त्यांने अणुकंपा आंणे ने छोडें छूडावें, तिण साध ने चोमासी प्राछित आवं।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२४. व्याध कुसटादिक रोगलो सुण ने, तिण उपर वेंद चलाए नें आवें। साजो कर अणुकंपा आंणे, गोली चूर्ण दे रोग गमावें।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२५. लबदधारी ना खेलादिक थी, सोंलेंई रोग जडा सूं जावें। ___वले जाणे साध ए रोग सूं मरसी, अणुकंपा आंणे रोग नहीं गमावें।
आ अणुकंपा सावध जांणों॥
२६. जों अणुकंपा साध करें तों, उपदेस देई वेंराग चढावें। चोखें चित फेलों हाथ जोडें तों, च्यारूई आहार ना त्याग करावें।
आ अणुकंपा जिण आगन्या में।