________________
१४६
भिक्षु वाङ्मय खण्ड - १
५४. पुदगल विण वीर्य सगत हुवें नही, पुदगल विना नही जोग व्यापार हो । पुदगल लागा छें ज्यां लग जीव रे, जोग वीर्य छें संसार मझार हो । ।
५५. वीर्य निज गुण छें जीव रों, अंतराय अलगा हूआं जांण हो । ते वीर्य निश्चेंइ भाव जीव छें, तिणमें संका मूल म आंण हो । । ५६. एक मोह कर्म उपसम हुवें, जब नीपजें उपसम भाव दोय हो । उपसम समकत उपसम चारित हुवें, ते तो जीव उजलों हुवों सोय हो ।।
५७. दर्शण मोहणी कर्म उपसम हुवां, निपजें उपसम समकत निधांन हो । चारित मोहणी उपसम हूआं, प्रगटें उपसम चारित प्रधांन हो । ।
५८. च्यार घणघातीया कर्म खय हुवें, जब प्रगट हुवें खायक भाव हो । ते गुण सर्वथा उजला, त्यांरो जूओ जूओ सभाव हो ।
५९. ग्यांनावरणी सर्वथा खय हुआं, उपजें केवल ग्यांन हो । दर्शणावर्णी पिण खय हुवें सरवथा, उपजें केवल दरसण परधांन हो । ।
६०. मोहणी करम खय हुवे सर्वथा, बाकी रहें नहीं अंसमात हो । जब खायक समकत परगटें, वले खायक चारित जथाख्यात हो । ।
६१. दंसण मोहणी खय हुवे सर्वथा, जब निपजें खायक समकत प्रधांन हो । चारित मोहणी खय हुआं, नीपजें खायक चारित निधांन हो । ।
६२. अंतराय कर्म अलगों हुआं, खायक वीर्य सकत हुवें ताहि हो । खायक लबध पांचूइ परगटें, किणही वात री नही अंतराय हो ।।
६३. उपसम खायक खयउपसम निरमला, ते निज गुण जीव रा निरदोष हो । ते तों देस थकी जीव उजलों, सर्व उजलों ते मोख हो । ।
