________________
११४
भिक्षु वाङ्मय खण्ड - १
४०. भला भूंडा परिणांम भली भूंडी लेस्या, भला भूंडा जोग छें तांमो रे । भला भूंडा अधवसाय भला भूंडा ध्यांन, ए जीव तणा परिणांमो रे ।।
४१. भला भूंडा भाव जीव तणा छें, भूंडा पाप रा बारणा जांणों रे । भला भाव तो छें संवर निरजरा, पुन सहजे लागें छें आंणो रे ।।
४२. निरजरा री निरवद करणी करतां, कर्म तणो खय जांणो रे । जीव तणा प्रदेस चलें छें, त्यांसूं पुन लागें छें आंणो रे ।।
४३. निरजरा री करणी करें तिण कालें, जीव रा चालें सर्व प्रदेसो रे । जब सहचर नांम करम सूं उदें भाव, तिणसूं पुन तणो परवेसो रे ।।
४४. मन वचन काया रा जोग तीनोंइ, पसत्थ नें अपसत्थ चाल्या रे । अपसत्थ जोग तों पाप ना दुवार, पसत्थ निरजरा री करणी में घाल्या रे ।।
४५. अपसत्थ दुवार नें संघणा चाल्या, पसत्थ उदीरणा चाल्या रे । रूंधतां नें उदीरतां निरजरा री करणी, पुन लागे तिणसूं आश्व में घाल्या रे ।।
४६
पस्थ नें अपसत्थ जोग तीनूंड़, त्यांरा बासठ भेद छें ताह्यो रे । ते सावद्य निरवद जीव री करणी, सूत्र उवाइ रे माह्यो रे ।।
४७. जिण को सतरें भेद असंयम, असंजम ते इविरत जांणो रे । इविरत ते आसा वंछा जीव तणी छें, तिणनें रूडी रीत पिछांणो रे ।।
४८. माठा माठा किरतब नें माठी माठी करणी, सर्व जीव व्यापारो रे । वले जिण आज्ञा बारला सर्व कामां, ए सगला छें आश्व दुवारो रे ।।