________________
९०
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१ १३. उतराधेन गुणतीसमा मांडों, पचखांण रो फल वतायों।
पचखांण सूं आश्व रूंधायों, आवता करम ते मिट जायों।।
१४. उतराधेन तीसमा रे माह्यों, जलना आगम रूंधायो।
जब पांणी आवतों मिट जावें, ज्यूं आश्व रूंध्यां कर्म नावें।।
१५. उतराधेन उगणीसमा माह्यों, माठा दुवार ढांक्या कह्या ताह्यों।
कर्म आवाना ठाम मिटाय, जब पाप न लागें आय।।
१६. ढांकीया कह्या आश्व दुवार, जब पाप न बंधे लिगार।
कह्यों में दशवीकालिक मझार, तीजा अधयन में आश्व दुवार।।
१७. रूंधे पांचोइ आश्व दुवार, ते भीखू मोटां अणगार।
ते तो दसवीकालिक मझार, तिहां जोय करों निस्तार।।
१८. पहिला, मनजोग रूंधे ते सुध, पछे वचन काय जोग रूंध।
उतराधेन गुणतीसमा माहि, आश्व रूंधणा चाल्या छे ताहि ।।
१९. पांच का , अधर्म दुवार, ते तो प्रश्नव्याकरण मझार।
वले पांच कह्या संवर दुवार, यां दोयां रो घणों विसतार।।
२०. ठाणा अंग पांचमा ठांणा माहि, आश्व दुवार पडिकमणों ताहि।
पडिकम्यां पाछों रूंधाों दुवार, फेर पाप न लागें लिगार।।
२१. फूटी नाव रो दिष्टंत, आश्व ओळखायो भगवंत।
भगोती तीजा शतक मझार, तीजें उदेशे में विसतार।।