________________
३८२
१३. त्यां मेंहलां में अतंत उद्योत, तिहां चंदरमा शरीखो रे, उजवालों
भलकें ।
१४. राते वीजलीयां झलकें, तिम मेंहल भरत रा सूर्य किरण सरीखों रे, मेंहलां रो चलकों चिहूं दिसां ।।
१५. ते म्हेंल घणा श्रीकार, त्यांरो सूंदर देवतां नीपजाया रे, त्यां म्हेंलां
ना
मस्तक फूटें, सहंस बत्तीस नाटक करें,
१७. मादल
१६. म्हेंलां रो घणो विसतार, तिणरो जांण लेजों अणुसार । इंदर तणा म्हेंलां री रे, तिण महिलां छें
ओपमा ।।
१८. अस्त्री
रत्न
तिणसूं भोग
१९. अंतेवर
२०. भोगवें
चोसठ त्यांसूं पिण मनोगन रे, रात
अभिषेक
२१. महा
जब
२२. सिनांन तिहां
भिक्षु वाङ्मय - खण्ड - १०
लागी झिगामिग ज्योत । तणों ॥।
तिण म्हेंलां
२३. देवता
रूप
रो कहिवो
संघात, सुख भोगवें दिन
भोगवे रे,
मनोगन पंच
प्रकार
त्यांरा सबद मनोगन पडे छें बत्तीस प्रकार
हजार, ते अपछर
भोग रसाल, इम महोछव. रे, करतां
सोलें
त्यांनें सीख देइनें
रे
दिवस सुख
सुखे
बारें
गमावें
वरस
आकार ।
किसूं ॥
बारें
वरसें हूवो
महोछव रूडों, भरत राजेसर रे, आया मंजण घर
हजार,
सनमानें
रे, निज ठिकांणें
उठें।
ना ।।
रात ।
ना ॥
उणीयार । भोगवें ॥।
काल ।
नीकल्या ॥
साल ।
करे तिण काल, पछें आया उवठाण सिंघासण बेठा रे, भरतजी पूर्व सनमुखें ।।
पूरो ।
तेहमें ।।
सतकार ।
मेलीया ॥