________________
જીવવાદિ, ઔદયિકભાવના કષાયાદિ અને ઔપશમિકભાવનું સમ્યકત્વ જ હોય છે.
(3) તિર્યંચગતિમાં ક્ષાયોપથમિકભાવના જ્ઞાનાદિ, પારિણામિક ભાવના છેવત્વાદિ, ઔદયિકભાવના કષાયાદિ અને ઔપથમિકભાવનું સમ્યકત્વ હોય છે.
(4) નરકગતિમાં ક્ષાયોપથમિકભાવના જ્ઞાનાદિ, પારિણામિક ભાવના જીવવાદિ, ઔદાયિકભાવના કષાયાદિ અને ઔપથમિકભાવનું સમ્યકત્વ હોય છે.
(૪) પારિણામિક-ઔદયિક-ક્ષાયિક એ ત્રિસંયોગી સાંનિપાતિકભાવ કેવલીભગવંતને જ હોય છે. તેમાં પારિણામિકભાવનું જીવત્વ હોય છે. ઔદયિકભાવની મનુષ્યગતિ, અસિદ્ધત્વાદિ અને ક્ષાયિકભાવનું સમ્યક્ત, ચારિત્ર, કેવળજ્ઞાન, કેવળદર્શન, ક્ષાયિકદાનાદિ – ૫ લબ્ધિ હોય છે.
(૫) ક્ષાયિક-પારિણામિક એ દ્વિસંયોગી સાંનિપાતિભાવ સિદ્ધભગવંતોને જ હોય છે. તેમાં ક્ષાયિકભાવનું સમ્યકત્વાદિ અને પારિણામિકભાવનું જીવત્વ હોય છે.
(૬) પથમિક-ક્ષાયિક-ક્ષાયોપથમિક-ઔદયિક-પારિણામિક એ પંચસંયોગી સાંનિપાતિકભાવ ઉપશમશ્રેણીમાં ક્ષાયિકસમ્યકત્વને હોય છે. તેમાં પથમિકભાવનું ચારિત્ર, ક્ષાયિકભાવનું સમ્યકત્વ, લાયોપથમિકભાવના જ્ઞાન-દર્શનાદિ, ઔદયિકભાવની મનુષ્યગતિ-શુકૂલલેશ્યાદિ અને પરિણામિકભાવનું જીવત્વ, ભવ્યત્વ હોય છે.
એ પ્રમાણે, સાંનિપાતિક ભાવના છ ભાંગાના ક્રમશઃ કુલ૪ + ૪ + ૪ + ૧ + ૧ + ૧ = ૧૫ ભેદ થાય છે.