________________
ગુણઠાણા ન હોય. કારણકે તે જીવોને ભવસ્વભાવે જ વિશુદ્ધ પરિણામ આવતો નથી. તેથી સમ્યક્ત્વાદિગુણઠાણાને પ્રાપ્ત કરી શકતા નથી.
તેઉકાય અને વાઉકાયમાર્ગણામાં એક જ મિથ્યાત્વગુણઠાણુ હોય છે. સાસ્વાદનાદિગુણઠાણા ન હોય. કારણકે કોઇપણ જીવ સાસ્વાદનભાવ લઇને તેઉકાય અને વાઉકાયમાં ઉત્પન્ન થઇ શકતો નથી. તેમજ તે જીવો ભવસ્વભાવે જ ઉપશમસમ્યક્ત્વને પ્રાપ્ત કરી શકતા નથી. તેથી સાસ્વાદનાદિગુણઠાણા ન હોય.
અભવ્યમાર્ગણામાં એક જ મિથ્યાત્વગુણઠાણુ હોય છે. સાસ્વાદનાદિગુણઠાણા ન હોય. કારણકે તે જીવોને તથાસ્વભાવે જ ઉપશમસમ્યક્ત્વ પ્રાપ્ત થતું નથી. અને ઉપશમસમ્યક્ત્વ પ્રાપ્ત થયા વિના સાસ્વાદનાદિગુણઠાણે આવી શકાતું નથી.
વેદાદિમાર્ગણામાં ગુણસ્થાનક ઃ
वेयतिकसाय नव दस, लोभे चउ अजय दुति अनातिगे । बारस अचक्खु चक्खुसु पढमा अहखाइ चरम चउ ॥२०॥ वेदत्रिकषाये नव दश लोभे चत्वार्ययते द्वे त्रीण्यज्ञानत्रिके । द्वादशाचक्षुश्चक्षुषोः प्रथमानि यथाभयाते चरमाणि चत्वारि ॥२०॥
ગાથાર્થ :- ત્રણવેદ અને ત્રણકષાયમાં પહેલા નવ ગુણઠાણા હોય છે. લોભમાં દસગુણઠાણા હોય છે. અવિરતિમાં ચારગુણઠાણા હોય છે. ત્રણ અજ્ઞાનમાં પહેલા બે અથવા ત્રણ ગુણઠાણા હોય છે. અચક્ષુદર્શન અને ચક્ષુદર્શનમાં પહેલા બાર ગુણઠાણા હોય છે અને યથાખ્યાતચારિત્રમાં છેલ્લા ચાર ગુણઠાણા હોય છે.
વિવેચન :- જ્યાં સુધી વેદનો ઉદય હોય છે. ત્યાં સુધી જ
૧૦૨
