________________
: ૭૫ :
સાજન
રતનકાશીશ જરી શૈાભત અમરપુરી મહાન રે; પુન વીતે હાથરીતે સંપત વિપત ટીતે હાય સાદ રાદ કીતે તન્ત્યા નિજ થાન રે, સેગ ભરે ઠેર ચરે વનમે વિલાપ કરે . આતમ સીયાને કાકા કરતા ગુમાન રે. ૪૬.
ભૂલ પરી મીત તેાય નિજ શુન સબ ખાય કીટ ને પતંગ હાય અપ્પા વીસરતુ હૈ, હીન દીન ડીન ચાસ દાસ વાસ ખીન ત્રાસ કાસ પાસ દુઃખ ભીન જ્ઞાનતે ગીરતુ હૈ; દુ:ખ ભરે સૂર મરે આપદાકી તાન ગરે નાના સુત મિત્ત કરે ક્િર વિસરતુ હૈ, આતમ અખંડ ભૂપ કરતા અનંત રૂપ તીન લેાક નાથ હાકે દીન યુીરતુ હૈ ?
મહાજોધા કર્મ સાધા સત્તાકા સરૂપ આધા ઠારત અગનક્રોધા જડતિ ધાયા હું, અજર અમર સિદ્ધ પુરન અખંડ રિદ્ધ તેરે વિન કાન દીધ સમ જગ જોયા હું; મુજસે' તુ ન્યારા ભયે। ચાર ગતિ વાસ થયે દુ:ખકુ' અનંત લહ્યો આતમ વીગેાયા હું, કરતા ભરમજાલ ફર્યો. હું ખીહાલ હાલ તેરે વિન મિત્ત મૈં અનત કાલ રાયા હું. ૪૮.
ઈમ આદ કુમતાસે' પ્રીત કરી નાથ મેરે હરે
(
૧. રતનના કાંગરા. ૨. ખાલી હાથે, ૩. તારી.
