________________
: ૪૭ :
પોટી વાત ન કીજીએ, જિનસે હોય ઉપાધ; ભલે ભલાઈ ના તજે, જ્યાં દુખ પડે અગાધ. ૩૬૯ પિપર ન કીજે પ્રાણીઆ, સમતા મનમેં લાવ; જે અબકે ચેતે નહીં, ફેર ન એસા દાવ. ૩૭૦ ખંડન મનકે કીજીએ, છડો મદનવિકાર; ડંડો ઇદ્રિ પાંચ જબ, તબ પા ભવપાર. ૩૭૧ જપે કરમ જબ મુક્તિ હૈ, જપે નામ ચિત લાય; બૂરે ફૈલ કીજે નહીં, આવાગમન મિટાય. ૩૭૨
સ
સમકિત પાવે પ્રાણીઆ, પહુંચે અવિચળ થાન; ફિર નહિં જગમેં ભરમના, છૂટે કરમ નિદાન. ૩૭૩ સાચા સબ ચાહતે, જૂઠાકો નહિ માન; બોલ યથારથ બેલીએ, ચેતન હોય કલ્યાન. ૩૭૪ સિદ્ધ બરાબર સુખ નહિ, દુ:ખ નહિં નરક સમાન; શુદ્ધ ચેતના હોય કે, લીજે શિવપુર થાન. ૩૭૫ સીખે વેદપુરાણ સબ, શીખે જોતિષ સાર; એક દયા નહીં શીખીયા, ગયે જનમકે હાર. ૩૭૬ . ૧. ટી. ૨. ખોપ–ક્રોધ. ૩. ખંડન. ૪. ખપે.
