________________
: ૩૩ : ફરકે ના દાહિને, ઉપરકો સુખ જાન, નૈત્ર વામ નીચે ભલે, નરક હેય કલ્યાણ. ૨૫૭ કૂલે મત સંસારમેં, ઝુલે કરમ હિંડલ, લખ ચોરાશી પેગમેં, જીવ સદા ડમડલ. ૨૫૮ રેરે મનકે આપને, છતે વિષયવિકાર; તે પાવે સુખ આતમા, ભવદધિ ઊતરે પાર. ૨૫૯ કેલ બરા સબ છોડકે, ભલે પંથમેં આવ; માનવ ભવ ખેવે મતી, અબકે પાયે દાવ. ૨૬ રોકટ ગરવ ન કીજીએ, નહિ વિદ્યા નહિ દામ; છૂટે સબસે હેયકે, કીજે અપને કામ. ૨૬૧ કેજ જીતીએ મોહકી, તબ ચેતન શુદ્ધ હોય; શિવમગમેં પગ દીજીએ, પલાન પકડે કેય. ૨૬૨ સંદ કરમકે તડકે, જીવ ચલે શિવથાન, ફિર ભવમેં આવે નહીં, શુદ્ધ ચેતના જાન. ર૬૩ ફસે ન જગમેં આય કે, વિષયસુખકે પાય; ધરમધ્યાન કીજે સદા, તે અવિચળ સુખ થાય. ૨૬૪
૧. મોક્ષમાર્ગમાં. ૨. છેડો.
