________________
૨ ૧૭ ; ટેડ પૈડ છેડે સવિ, જોડે પ્રભુશું પ્રીત; તોડ કરમકે જાલકે, લીજે અપની રીત. ૧૨૮
નાટાં મન ટાળકે, પાલે અપને ધર્મ, ભરમ ટળે સંસારકે છૂટ જાય સબ કર્મ. ૧૨૯ ટેવા ઊડે પ્રભાતમેં, ગગન-પંથકી ઓર જગમેં ચેતન ખેલતે, સુસ્ત લગાયે ડેર. ૧૩૦ ટંકારકે શબ્દ વાજતે, અંતરમેં લખ જીવ; જ્ઞાન વિના નહિ સાંભળે, ચેતન આપ સદીવ. ૧૩૧ ટપ ભવસાગર પાર જા, અભુત મહિમા દેખ; મિલે તમેં ત ચે, રૂપરંગ નહિ રેખ. ૧૩૨
ઠગ તેરે અંતર વસે, કહે કાઠિયા નામ; બચે નામ પરતાપરું, ચોર ન પાવે દામ. ૧૩૩ ઠામ-ઠામ ડેલે મતિ, કરો ધ્યાન એક ઠેર; તબ પાવે પરમાતમા, બાકી નહીં હૈ આર. ૧૩૪ ઠિકરી હાટકર એક સમ, જે જાને સો સાધક, તિનકો કીજે વંદના, મેટે સકલ ઉપાધ. ૧૩૫
૧. પત્થર. ૨. સપનું. ૩. સાધુપુરુષ–સજન.
