________________
( ૭૭ )
એવું મન વળી જુદા જ વિચાર કરી રહ્યું હતું. આ વૃદ્ધ અને પેલા ભટ્ટજી એ અને એક બીજા સબ ધવાળા છે. મારૂં કામ ત્યારે જ થશે કે જે પૃથ્વીકુમારી આ વૃદ્ધને વરે. એના સુખમાં જ મારૂં સુખ છે. માટે હાલમાં તે પૃથ્વી સારીના સુખ માટે કંઇક ઉપાય કરવા, ત્યારે એ વૃદ્ધ કાણુ ? ભટ્ટજીએ * મહારાજ ! દાડજો, ' કરીને છુમ પાડી કે તરતજ એ મહાર ધસી આવ્યા મને લાગે છે કે એ કયાંકનારાજા હેાવા જોઈએ.” સરસ્વતી ઇત્યાદિ વિચાર કરતી પૃથુકુમારીની પાસે જતી હતી. ત્યાં તે પૃથુકુમારી પાતાની ભાભી લીલાવતી સાથે વાત કરી રહી હતી. સરસ્વતીને લાગ્યું કે એમની પાસે જવું કે કેમ, વિચાર કરતી સરસ્વતી ત્યાંજ ઉભી રહી, ત્યાંજ પૃથુની રાહ જોતી એક ઠેકાણે બેઠી.
''
પૃથુ પોતાની ભાભીને ભાઇને એકવાર ફરી સમજાવાને કહી રહી હતી; છતાં લીલાવતીનું મન પણ પાછુ હઠતુ હતુ. “ વૃદ્ધને પરણીને તમે શું સુખ માણશેા ? આવતીકાલે સ્વયંવર મંડપ થશે ત્યાં અનેક રાજકુમારાઅને રાજાઆ આવશે, એમાંથી ગમે તે એકને પસંદ કરી તમારૂ લાગ્ય તમે કાં નથી જોડતાં ”
“ ભાભી ! ગમે તેવા પણ મારે મન એ દેવ જેવા છે. એક વખત પતિ તરીકે સ્વીકાર્યા પછી સતી સ્ત્રી અન્યને ભજતી નથી, સ્વયંવર મંડપ થાય કે ન થાય, મને હવે એની સાથે કાંઇ પણ નિસ્બત નથી. એના વગર હું ક્ષણમાત્ર પણ જીવવાની નથી. ”
