________________
( ૩ ). પહેલાં એ તલવાર મારી ઉપર ચલાવે.” પૃથુકુમારી એ વૃદ્ધના પડખામાં જઈ ઉભી રહી. પૃથુને વૃદ્ધના પડખામાં ઉભેલી જોઈ સુભટેની સમશેર અટકી ગઈ. રાજા પૃથુન એક વૃદ્ધ તરફ આ અનન્ય સ્નેહ જોઈ અજબ થયે. સિંહાસન ઉપરથી નીચે ઉતરી પાસે આવ્યા.“દૂર જાય છે કે નહિ?” રાજાએ એને હાથ ઝાલી એને દૂર હડસેલી. “મારા કુળને કલંક લગાડે છે એ નહિ બને. કલંકિની!”
એ ગરીબ ગાયને ન સતાવો.” એ વૃદ્ધ છે . રાજા સહસ્ત્રાંશુએ ફરીને હુકમ કર્યો. “સુભટે! હેશી
ચાર?
રાજાના હુકમથી એક સાથે સેંકડો તલવારો ઉંચકાઈ, વૃદ્ધને પરાક્રમ દેખાડવાની તક હવે મળી ગઈ, એણે ભયંકર ગર્જના કરી. “ખબરદાર?” સિહનાદ સમાન એ ગર્જના હતી.
એના એ અવાજથી કેટલાકના હાથમાંથી તલવારે જમીન ઉપર પડી ગઈ. ભયના માર્યા કેટલાકના હાથ તલવાર સહિત જવા લાગ્યા. કેટલાક બહાદૂરીથી પાછળ પગલાં ભરવા લાગ્યા.
“મારા સુભટેને ડરાવે છે કેમ?” રાજા સહસ્ત્રાંશુને પણ લાગ્યું કે આમાં કંઈક ભેદ છે. છે તે પરાક્રમી પણ એ આબતની કાંઈ એણે ઝાઝી દરકાર કરી નહિ
મહારાજ ! એ બિચારા સુભટને શામાટે માફ
