________________
( પા ) લાભ લઈને છુપાઈ ગઈ હતી. થોડીકવારે શાંતિ થયા પછી થડનું ઓશીકું કરી જરી આડે પડખે થઈ. એને કાં આવવા લાગ્યાં, ત્યાં વળી ખડખડાટ થયેને ભટ્ટજી સાવધ થયે. જીણી આંખે નજર કરી તો ચાર બદમાસે કંઈક ઉંચકીને આ વૃક્ષ તરફ ચાલ્યા આવતા હતા. “વળી કયાં આફત આવી!” :
અંધકારને લાભ લઈને ભટ્ટજી વૃક્ષ ઉપર ચડી ગયે. એની શાખા ઉપર આવી છુપાઈ રહ્યો ને શું થાય છે તે જોવા લાગ્યો. - પેલા ચારે ગુંડાઓએ આ ઝાડ નીચે આવીને સરસ્વતીને નીચે મૂકી. સરસ્વતી એકદમ ઉભી થઈ ગઈ. આ ટુચર એથી સલામત કેમ રહેવું તે માટે વિચાર કરવા લાગી. “કેમ, ખુશીથી અમારે આધિન થાય છે કે નહિ?”
ભાઈઓ! મને મારે રસ્તે જવાદો, મારે ઘેર જવા દે?”
પેલા ચારે અટ્ટહાસ કરતાં ક્રૂર હસી પડ્યા. “ઘેર જવું છે. અમારી સાથે રાત્રી ગુજારી પ્રભાતના તું તારે ઘેર ને હમે અમારે ઘેર.” એક ગુંડે છે . ' “ભાઈઓ! મને ગરીબને સતાવી સાર નહિ કાઢે.”
ચાલ, તારૂં ટાયલું જવાદે, જેની કેવી સુંદર છે તું તને મેળવ્યા પછી કાણુ બેવકુફ હોય કે એમને એમ તને જવા દે.” બીજાએ કહ્યું.
