________________
( ૩૩ )
“ એ આપણા શિવશંકર, શિવસુંદરીના પાઠ ભજવી મહારાજ હસ્યા. “ કાઇ વતી તેા ન જ
27
રહ્યો છે. શકે એવા.
,,
એ વૃદ્ધ સાર’ગીવાળા અને માળા છાવણી છેાડીને આગળ ચાલ્યાં, લાકડીના ટેકાની મદદથી ધીમે ધીમે ડગલાં ભરતા, અને જેનાં સફેદ દાઢી મૂચ્છ પવનથી સ્કુરાયમાન થતાં હવામાં નૃત્ય કરી રહ્યાં છે એવા તે ખચીત અન્યને દયાપાત્ર હતા. લાકડીના ટેકા છતાં એ ખાળાની મદદથી બુઢ્ઢો માંડ માંડ ચાલી શકતા હતા.
રાજાઓની છાવણીઓમાં પેાતાની ગાયનવિદ્યા સંભળાવતાં તે આગળ ચાલ્યા. મધ્યરાત્રી લગભગ થવા આવી હતી; છતાં ચાંદનીના પ્રકાશથી અજવાળું હતું પણ માણસને અવર જવર બહુ ઓછે થઇ ગયા હતા. વૃદ્ધ માણસ લાકડીના ટેકાએ ચાલતા હતા એ લાકડી જેવી તેવી નહાતી; પ્રસ’ગ પડયે લાકડી હથીયારના ઉપયેાગમાં પણ વાપરી શકાય, સેંકડ શત્રુએ! સામે એના ઉપયાગ કરવામાં આવે છતાંય એ પેાતાની મજબુતાઇ ન છેડે, અને દુશ્મનાની ખાર પણ લઇ નાખે.
વૃદ્ધ સારગીવાળા અને માળા જે રસ્તે પસાર થતાં હતાં તે તેથી પંદર વીશ લુચ્ચા માણસાનુ ટાળુ પસાર થતું હતું. મહા મુશ્કેલીથી તેમણે કામ કરેલું છતાં પરિપૂર્ણ થયેલ ન હાવાથી તેમજ કંઈને બદલે કંઇ થઇ જવાથી તેઓ નિરાશ
૩
