________________
( ૧૮૪ )
દ્વાર પ્રસરી રહી. અનેક રાગેાની પીડાથી ઘેરાયેલા અને દુ:ખી છતાં યુદ્ધભૂમિ ઉપર સમરાંગણમાં એ શત્રુઓને માટે દુસ્સહુ તેજવાળા થતા હતા, જેથી કેટલાક રાજાએ તે વગર લડાઇએ જ નજરાણું મૂકી પેાતાનું આધિનપણું માન્ય રાખતા હતા. જે ગર્વિષ્ટ મની સામે થતા તે યુદ્ધમાં હારી જતા ત્યારે ઠેકાણે આવતા હતા. અવંતીપતિએ પણ યુદ્ધમાં માર ખાઇને આધિનતા સ્વીકારી.
દિવિજય તા પ્રથમ પણ કરેલા હતા; છતાં રોગગ્રસ્ત થયા પછી આર્યાવર્ત્તના ઘણાખરા સમર્થ રાજાએ પૂર્વનુ વેર યાદ કરી બદલા લેવાને ઉઠ્યા હતા. જેથી રાગેાની પીડાથી પીડાતા એ મહાભૂજ પેાતાનું પરાક્રમ એકવાર ફરીને શત્રુઓને બતાવવાને તે પરાક્રમી ચતુર'ગી સેનાસહિત નિકન્યા. એક પછી એક આર્યાવર્ત્તના અનેક રાજાઓને જીતતા જીતતા ઠેઠ હાલમાં અવંતી સુધી આત્મ્યા, ત્યાંથી શત્રુરાજાઓને પોતાનું પરાક્રમ ખતાવતા લાટની ભૂમિ તરફ ગયા. એ દેશની વિજયમાળ લઇએ નરાત્તમ સારાષ્ટ્રની ભૂમિમાં આવ્યા.
સારા આર્યાવર્ત્તમાં એનાં પરાક્રમ પ્રસિદ્ધ થવાથી સારાષ્ટ્રમાં કાઇપણુ રાજા એની સામે ન થયા. નાનાં મોટાં સૌરાષ્ટ્રનાં રાજ્ગ્યાનુ લેટણ અને આતિથ્ય સ્વીકારતા અનરણ્ય રાજા સમુદ્રને કાંઠે દ્વીપમંદર નગર સમીપ છાવણી નાખીને રહ્યો ને છ દુ રાજાને નજરાણું લઈને પાતાની સેવામાં હાજર થવા હુકમ કર્યાં.
