________________
(૧૮૧) કેની થાય છે તે જોવાને બને તરફના માણસનું ધ્યાન તેમાં લાગેલું હતું. સર્વ કે પોતપોતાના પક્ષવાળાને જય ઈચ્છે તેમાં તે નવાઈજ શેની?
મહારાજ અનરણ્ય યુદ્ધભૂમિ ઉપર વિજય મેળવી પિતાના પુત્રનું પરાક્રમ નિરખી રહ્યો હતે. એ મહારથી વિરપુરૂષને યુદ્ધભૂમિપર શાંતિથી રથ ઉપર ધનુષ્યના ટેકાએ ઉભા રહી પુત્રનું યુદ્ધ નિરખતા જોઈ સરદાર બોલ્યા. “દેવ! ફકત, ધનુષ્ય ઉપર એક જ બાણ ચડાવો કે જેથી રાજપુરપતિનું કામ ખલાસ થાય, આ પરાક્રમી રાજપુરપતિ કોણ જાણે શું કરશે.”
નહિ, એ બન્નેના ઠંદ્વયુદ્ધમાં હું એને જાન લઉં એ તે હીચકારૂં કૃત્ય કહેવાય, એ બન્નેનું હું યુદ્ધ જેઉં છું, જે પરાક્રમી હશે તે જીતશે. પરિણામ આવી ગયા પછી રાજપુરપતિ જે છત્યે હશે તે હું એને પડકારીશ, પણ અત્યારે તો નહિ જ.”
પણ સ્વામી! જુઓને યુવરાજ સાથે કેવો ભયંકર બની જીવ ઉપર આવી લડી રહ્યો છે!” - “યુદ્ધભૂમિ ઉપર સૈને પોતપોતાનાં પરાક્રમ બતાવવાની તક મળે છે. જીતવાની ઉમેદ કોને નથી હોતી? વિજયની વરમાળ બધાને ગમે છે.”
તે અમે યુવરાજની મદદે જઈએ મહારાજ?” * “નહિ?” અરણ્યરાજાએ તેમને અટકાવ્યા. જે
