________________
(૧૩૪) અશ્વનીકુમારનું વચન સાંભળી રાજા ઠગાર જેવો થઈ ગયે. “દેવતાઓ તે સર્વશકિતમાન હોય છે!”
છતાં પણ ભાયીભાવ આગળ તે લાચાર છે.” - “કઈ પણ ઉપાય?” - “નહિ, તમારા દુષ્કર્મને ઉદય વજલેપ છે. એ ભેગવ્યા વગર છુટકે નથી; જે બનવાનું હોય છે તે અવશ્ય બને છે, તેને ટાળવાને મનુષ્યપ્રયત્ન તે શું પણ દેવપ્રયત્નો પણ શક્તિમાન નથી. ”
ત્યારે શું આ રોગ દૂર કરવાને કઈ પણ શક્તિમાન નથી? કેઈપણ કાળે દૂર થઈ શકે તેમ પણ નથી?”
“ હાલમાં તે નહિ, રાજન્ ! હજી ઘણાકાળ તમારે આ દુષ્કર્મ ભોગવવાનું છે.”
ઘણા કાળથી હું ભેગવું છું, છતાં હજી ઘણો કાળ ભેગવવાનું છે. અસ્તુ જેવી ભવિતવ્યતા!”
એ બધાંય પૂર્વનાં દુષ્કર્મ છે. કર્મોની અચળ સત્તા તમે ક્યાં નથી જાણતા? દેવતાઓ સર્વશક્તિમાન હોય છે, છતાં એ કર્મોની સત્તા એમની ઉપર પણ અચળ હોય છે. કર્મોની શક્તિને ફેરવવાની મનુષ્યપ્રયત્નમાં તાકાત હતી કે દેવતાઓ શક્તિમાન હતા તે સોળહજાર દેવતાઓ જેના સેવક છે એવો આઠમે સુભૂમ ચક્રવર્તી પિતાની સર્વ સામગ્રી સહિત લવણસમુદ્રમાં ગરક થાત નહિ, પણ જે બનવાનું તે દૂર કરવાને દેવતાઓ પણ લાચાર છે.”
