________________
(૧૧૪). ભગવદ્ ! આ ભવમાં મારે દીક્ષા લેવી એવી મને બધા આપે?” સહસ્ત્રાંશુએ કહ્યું. મુનિવરે સહસ્ત્રાંશુને પ્રત્યાખ્યાન કરાવવા માંડયું એટલે વચમાં અજયરાજાએ કહ્યું. “ભગવદ્ ! જ્યારે એ મારા મિત્ર દીક્ષા ગ્રહણ કરશે ત્યારે હું પણ તરતજ ગ્રહણ કરીશ. માટે મને પણ પચ્ચખાણ કરાવે કે એમની પછવાડે મારે પણ દીક્ષા ગ્રહણ કરવી.”
મુનિવરે બન્નેને પચ્ચખાણ કરાવ્યાં, તે પછી બને મિત્રે મળી–ભેટી જુદા પડ્યાં. સહસ્ત્રાંશુ અને તેમનો પરિવાર અજયરાજ દેખાયા ત્યાં સુધી થોભે, પછી તેઓ નગરમાં આવ્યા અને અજયરાજા પૃથ્વીદેવી સાથે અયોધ્યામાં આવ્યા.
કેશલરાજને રાજપરિવારે અને પ્રધાનેએ મોટા મહત્સવપૂર્વક નગરપ્રવેશ કરાવ્યું. આઠ દિવસ સુધી અને ધ્યામાં માટે મહત્સવ થયે, એ મહોત્સવ પણ પૂરો થયો. નવી વાતે જુની થઈ ગઈ. દિવસ ઉપર દિવસે વ્યતિત થવા લાગ્યા : મહારાજ અજયરાજ રાજાને અંત:પુરમાં કેટલીય રાણીઓ થઈ. ત્યારપછી દિવિજય કરવા નિકળેલા એ રાજાએ ઘણાય રાજાઓને યુદ્ધમાં જીતી લીધા. જે રાજાઓએ એમને સત્કાર કર્યો તેમની ઉપર પ્રસન્ન થઈ એમનું ભેટશું સ્વિકારી ત્યાંથી આગળ ચાલ્યા. જેઓ સામે થઈ બળ બતાવવાને આવ્યા તેમને યુદ્ધમાં જીતીને વશ ક્ય. અજયરાજાએ દિગ વિજય કરી સમુદ્ર પર્યત પિતાની કીર્તિ પ્રસરાવી.
