________________
. (૧૧) વગેરે આપ્યું. ધન, ધાન્ય, હાથી, ઘોડા વગેરે અખુટ કલિ આપી પૃથને વળાવી. છેલ્લાં છેલ્લાં નણંદ ભેજાઈએ મળી ભેટીને હર્ષનાં આંસુ પાડ્યાં, લીલાવતીએ નણંદને અનેક પ્રકારે શિખામણ આપી. બધાં નગરીની બહાર આવ્યાં. બને મિત્રોએ પણ મળી–ભેટી લીધું. કંઈક હર્ષ અને શાકની છાયા છવાઈ છે. ત્યાં દૂર વૃક્ષ નીચે કાઉસ્સગ્ગ મુદ્રામાં રહેલા એક મુનિ ઉપર સહસ્ત્રાંશુની નજર પડી. “કેશલરાજ ! જુઓ, પેલા વૃક્ષ નીચે મુનિ ઉભા છે, આપણે એમને વંદના કરીને પાવન થઈએ, ધર્મના બે શબ્દો શ્રવણ કરીએ.”
સહસ્ત્રાંશુના કથનને અજયરાજે અનુમોદન આપ્યું. અને જણા એ વૃક્ષ નીચે આવીને મુનિને નમ્યા-વંદન કર્યું, તેમની પછવાડે સ્ત્રીવર્ગ તેમજ પરિવારવર્ગ પણ આવીને મુનિને વંદન કરવા લાગ્યા. અવસર જાણ મુનિએ કાર્યોત્સર્ગ પાર્યો અને ધર્મોપદેશ દેવા શરૂ કર્યો. “રાજન્ ! તમને ધર્મલાભ થાઓ ! ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ એ ચાર પુરૂષાર્થ કહેવાય છે. સંસારી મનુષ્ય મેક્ષ શી વસ્તુ છે એને . તે સમજતો પણ નથી; તેમજ અર્થ અને કામમાં રક્ત થયેલાને ધર્મ કરવાની ફુરસદે નથી. ધર્મથી બાકીના ત્રણે પુરૂષાર્થ સિદ્ધ થાય છે. એવા ધર્મની અવગણના કરીને માણસ અર્થ અને કામમાં રત રહેતએને સુખ ક્યાંથી મળે? કારણ કે અર્થ અને કામ એ પણ ધર્મનું જ ફળ છે, છતાં જે ધર્મ ન કરવામાં આવે તે પ્રાણું ગમે તેટલા પ્રયત્નો કરે, કાવાદાવા કરે છતાંય અર્થ અને કામની સિદ્ધિ થતી નથી. જગતમાં
