________________
આદર્શ ગૃહસ્થાશ્રમ જે સંતતિનાં માતાપિતા બાળક દૂધ પીતું થાય ત્યાં સુધી પરિપૂર્ણ બ્રહ્મચર્ય પાળે છે, તે સંતતિ સંયમી અને બલિષ્ટ બને છે. પરંતુ જે સંતતિનાં માતાપિતા પિતાતી બૂરી વાસનાને રોકી શક્તાં નથી, તેમની સંતતિ વિકારી અને રેગિષ્ટ બને છે. તેનાં માબાપ તે સંતતિનાં ધર્મમાતા કે ધર્મપિતાને બદલે સંતતિનાં સંહારક સમાં ગણાય છે. એટલે વિકારસંયમ એ માબાપનું સંતતિ પ્રત્યેનું સૌથી પ્રથમ કર્તવ્ય છે.
જે માબાપ પોતાના આ કર્તવ્યને ચૂક્યા પછી ભવિષ્યમાં પિતાની સંતતિ તરફથી સદ્દભાવના કે સેવાની આશા રાખે છે, તેઓ બાવળનું બીજ વાવી કેરીની ઈચ્છા રાખનાર મૂના જેવું બેહૂદું કાર્ય કરી રહ્યાં છે, તેમ લાગે છે. પુરુષને ઉપાલંભ
આવે સમયે ગર્ભ માટેની પિતાની જવાબદારી માતા કરતાં અધિક છે. પરંતુ તેમાંથી પિતાની ફરજ સમજનાર બહુ ચેડા જ વર્ગ આજે નજરે પડે છે. વિશેષાંશે તો એવા મૂખ અને વાસનામય પુરુષો હોય છે કે જે પ્રસૂતિકાળ થતાં સુધી પણ પિતાની કારમી વાસનાને રોકી શકતા નથી. ખરેખર, આવા પુરુષે પિતાના પવિત્ર નામને પણ લજાવે છે. કસુવાવડ અને ડીલી સંતતિનું ઉત્પન્ન થવું, એ મોટે ભાગે એવા પ્રકારની વાસનાનું જ પરિણામ છે; સ્ત્રીઓનાં અનેક દર્દીનું પણ આ એક મુખ્ય કારણ છે.
આજે સુવારોગોને તો રાફડે ફાટ્યો છે. સેંકડે ૨૫ ટકા માતાઓ તે સુવાવડમાં જ મૃત્યુ પામે છે; અને બાકીની જે જીવે છે તે શક્તિહીન થઈ જીવન પૂર્ણ કરે છે. તેમનું નૂર ચોરાઈ ગયેલું હોય છે. પ્રદર, હિસ્ટીરિયા અને તેવાં જીવલેણ દર્દોથી તે હમેશાં પીડાતી રહે છે. પછી અનેક શક્તિવર્ધક પીણુઓ કે જે શારીરિક અને ધાર્મિક દૃષ્ટિએ હાનિકારક અને એકાંતત્યાજ્ય હોય છે, તેમનું
