________________
૧૪૦
આદર્શ ગૃહસ્થાશ્રમ ઓછુંવધુ લેવાદેવાય તે એકબીજા વચ્ચે કંકાસના પ્રસંગ જામે છે. આનું મૂળ કારણ વેવાણો હોય છે.
લગ્ન વખતે આટલા જ લાડવા મોકલ્યા, તેના જમાઈને પાઘડી પણ ન આપી, વેવાણને તે ઘેર ગયાં પણ ચાકરી જ ન કરી?' એવી એવી નાની બાબતો સ્ત્રીવર્ગમાં બહુ મોટું સ્વરૂપ પકડે છે, અને તે બદલ ઘરમાં વહુને મેણાંટોણાં મારીને સાસુ તેનું વેર વાળે છે. તેની સામી વેવાણુ વળી પિતાને ઘેર જમાઈ આવે ત્યારે તેની પાસે તેની માતાજીના દેષો ગાયા કરે છે. પિતાની છોકરીને પણ “તારામાં માલ કયાં બન્યો છે, તારું તે ઘરમાં કંઈ ચાલતું નથી,' એમ કહી ઉશ્કેરી સાસુવહુમાં વિક્ષેપ પડાવે છે. - શાણી વેવાણેએ પિતાની સંતતિના હિત ખાતર આવી કુટેવો છોડી દેવી ઘટે. કોઈનું દીધું લીધું બેસી રહેતું નથી. વળી સૌ સૌનાં ઘરનાં અલગઅલગ ધણિયાણી છે તો શા માટે લડી મરવું જોઈએ ? એમ વિચારી પરસ્પર બહેન સમાન સ્નેહ રાખવો જોઈએ અને પિતાનાં બાળકો કદાચ ભૂલતાં હોય તે તેમને પણ હિતશિખામણ આપી તેમના ગૃહસ્થાશ્રમને સુખી બનાવે જોઈએ સાળાબનેવી
સાળાબનેવીએ પરસ્પરના આંતરિક જીવનમાં ન પડતાં વ્યવહારપૂરતું કાર્ય રાખવું એ જ ઉચિત છે, કે જેથી તેમને સ્નેહ કાયમ ટકે. - કેટલાક બનેવીઓને સાળાની અતિ મશ્કરી કરવાની કુટેવ પડી ગઈ હોય છે. આ પણ મોટું દૂષણ છે. નાના ભાઈ પ્રત્યે છાજે તેવું તેણે સાળા પ્રત્યે વર્તન રાખવું ઘટે, અને એકબીજાના સહાયક બનવા પ્રયાસ કરવો ઘટે.
સાળા કે બનેવી કેઈને નાની વયમાં તે વ્યવહારને બજે હોતો નથી, કારણ કે તેમનાં માબાપ તે બધું સંભાળી લે છે. પરંતુ મોટી વયમાં તેમને માથે તે બેજે આવે છે, ત્યારે સાળાએ પિતાની
