________________
કચ્છના
પીઠદેવના આવા અભિમાની શબ્દોથી જગડુશાહ જેવા શાન્ત પુરુષનું રક્ત પશુ ઉકળી ઊઠયું. પીઠદેવનું અભિમાન ભાંગવાની તેની અભિલાષા દિનપ્રતિદિન ઉગ્ર બનતી ગઈ. વિના કારણે પેતાની નગરી પર ચડી આવેલા, સત્તાના ગુમાનમાં ઘેલા અનેલા પીઠદેવની સાન ઠેકાણે લાવવાની તેને અનિવાર્ય આવશ્યકતા લાગી. આ દાનવીરને હવે કાર્ય પ્રકારે રણવીર બન્યા વગર છૂટા ન હતા. વિચાર કરતાં છેવટે તેને એક ઇલાજ સૂઝયા.
૪૦
આ વખતે અણુહીલવાડ પાટણ ઉપર રાજા લવણુપ્રસાદની આણુ વતી હતી. લવણુપ્રસાદ મહાપ્રતાપી હતા. એનુ સૈન્ય અનંત હતું. ગુજરાત-સૌરાષ્ટ્રમાં એના નામનેા ડંકા વાગતા. આ લવણુપ્રસાદ જગડુશાહના ખાસ મિત્ર થતા હતા. આથી જગડુશાહ એકદમ એની પાસે પહોંચી ગયા અને લવણુપ્રસાદના વિશાળ સૈન્ય સાથે ફ્રી ભદ્રાવતી આવી પીઠદેવ સાથે યુદ્ધ કરી તેને હરાવીને પાછા હાંકી કાઢ્યો.
આ કુંતેહ પછી જગડુશાહે ભદ્રાવતી નગરીને કરતા મજબૂત કિલ્લા બધાવી લીધે। અને પીઠદેવના સંદેશાને સત્યા કરવા કિલ્લાના એક ખૂણામાં ખાસ શીંગડાવાળા ગધેડા ખડા કરવામાં આવ્યા એટલું જ નહિ પરંતુ આના ખખ્ખર પારકરપતિ પીઠદેવને પણ પહેોંચાડવામાં આવ્યા. પણ પીઠદેવ હવે જગડુશાહ જેવા જશનામી ચાદ્દા સાથે બાથ ભીડવા તૈયાર' થાય તેમ ન હતું.
જગડુશાહના કીર્તિ કાઢ આજે સારા ભારતવર્ષની ભૂમિ પર અડગ અને અટક ઊભા છે. એની યશ-ગાથાનું એક કચ્છી કાવ્ય આ સ્થળે આપવુ ઉચિત હોવાથી અત્રે રજૂ કરવામાં આવે છે.
