________________
(૩૮) શ્રી કામદેવ નુપતિ કથા ભાષાંતર કામદેવના કંઠમાં વરમાળા નાખવાં તત્પર થઈ. તે વખતે અકસ્માત્ સર્વ રાજાઓને કામદેવરૂપ જેવાથી તે ભ પામી. એટલે “અહો! આશ્ચર્ય છે ! આ શું થયું?” એમ લોકે બોલવા લાગ્યા. તે વખતે રાજકન્યા પરમેષ્ટિ મહામંત્રથી. અભિમંત્રિત કરેલ જળ હાથમાં લઈને “જે જેનધમસત્ય હોય તે આ માયા બધી વિલય પામી જાઓ. એમ ઉંચે સ્વરે. બેલીને ત્રણવાર તે જળ સર્વ રાજાએ તરફ છાંટયું એટલે તરતજ સર્વ માયા વિલય પામી ગઈ. અને સર્વ રાજાઓ પિતા પોતાના રૂપમાં સ્થિત થયા. લેકે સર્વ ખુશી થયા. એટલે રાજકન્યાએ વરમાળા કામદેવના કંઠમાં પહેરાવી. તે વખતે
જય દવનિપૂર્વક ઘવળમંગળ ગવાતે સતે રાજા પુત્રી સહિત કામદેવકુમારને પોતાના રાજમહેલમાં લઈ ગયા. પછી સ્વજનતુલ્ય થયેલા સર્વ રાજાઓની સમક્ષ શુભ દિવસે મોટા મહેત્સવ સાથે રાજાએ કામદેવ ને સૌભાગ્યમંજરીને વિવાહ કર્યો. પછી સર્વ રાજાઓને સન્માન સાથે વિદાય કર્યા.
વરવધુનું દશ દિવસ પર્યત મંગળકાર્ય પ્રવર્તે. પછી મારૂ મૂર્ણપણું કેઈ ન જાણે તે ઠીક' એમ વિચારી શુભ અવસરે કામદેવકુમારે સ્ત્રી સહિત પિતાના નગર તરફ પ્રયાણ કર્યું. એ પ્રમાણે પ્રયાણ કરતાં ત્રીજે દિવસે સૂર્યાસ્ત સમયે કેઈ નદીને કિનારે અંબર નામના ગામ પાસે કુમારે સૈન્ય સાથે મુકામ કર્યું. તે - હવે પેલી તાપસી સૌભાગ્યમંજરીને મૂખ પતિના સંકટમાં નાખીને ખુશી થઈ સતી પરપુરૂષના અપહરણરૂપ સંકટમાં નાખવાની બુદ્ધિથી તિલંગાદિ દશ દેશના અધિપતિથી
