________________
શ્રી કામદેવ નૃપતિ કથા ભાષાંતર. ( ૨૧ ) પડિલોભી, ઘી સાકર ને દુધ વિગેરેથી પારણું કરી સર્વ સંસારવ્યાપાર તરફ એગ્ય ધ્યાન આપી સુખે નિદ્રાવશ થયા.
તેજ રાત્રીએ કેઈ પુણયવાન છવ રાણુના ઉદરમાં ગર્ભપણે ઉત્પન્ન થયે સતે કામદેવ ત્યાં આવીને “કાંતિના સમૂહવડે દિશાઓને પ્રકાશિત કરતા પરંતુ અંતઃધૂસર એવા સૂર્યના બિંબની જેવા અને ધીમે ધીમે સર્વ બાજુથી દેદીપ્યમાન થતા એ પુત્રને તું ધારણ કર.” એવું વરદાન આપીને અદશ્ય થયા. આવું સુખે સુતેલી રાણીએ સ્વપ્ન દીઠું. તે દેખીને રાજા પાસે જઈ મધુર વાણવડે રાજાને જગાડને પિતાને આવેલા સ્વપ્ન સંબંધી હકીકત કહી સંભળાવી. તે સાંભળીને રાજા બે કે-“ભાસ્કર જે દેદીપ્યમાન પુત્ર તને થશે, પરંતુ રવીના બિંબની અંદર ઘૂસરતાને હેતુ હું સમજી શકતા નથી.” રાજા આમ કહે છે તેવામાં શંખના ધ્વનિવડે સર્વ નગરને પૂરી દેતે મંગળપાઠક આ પ્રમાણે
–“કાંઈક ધૂસર એવું જે ભાસ્કરનું બિંબ કાંતિવડે દિશા એને પ્રકાશિત કરતું સતું અનુક્રમે પૂર્ણ કાંતિવાળું થાય છે. તે સૂર્ય તમને હર્ષને માટે થાઓ.”
હવે તે સ્વપ્નનું રાજાએ કહેલું ફળ તથા તેજ વખતે થયેલી મંગળપાઠકની વાણી સાંભળી પ્રમાદવડે વ્યાપ્ત થયેલી રાજપત્ની શકુનગ્રંથી બાંધીને પિતાને સ્થાને આવી અને પૂર્વની જેમ ધર્મકાર્ય કરતી સતી ગર્ભનું પ્રતિપાલન કરવા લાગી. અનુક્રમે ગર્ભ સ્થિતિ પૂર્ણ થયે સારે સમયે સર્વ લક્ષણ સંયુક્ત પુત્રને પ્રસજો. પિતાને-અપુત્રીયાને પુત્રની
