________________
શ્રી દેવકુમાર ચરિત્ર ભાષાંતર. (૫૩) દેવકુમાર મૌન રહ્યો. એટલે વેશ્યાએ વિચાર્યું કે-“આજે પ્રરછન્નપણે પુત્રને રાખીને તેને તેના પિતા દષ્ટિએ પાડવા. જેથી ખરી હકીક્ત જણાઈ આવશે કે આમ કરવાનું કારણ શું છે ? આમ વિચારીને તેણે પિતાની દાસીને કહી રાખ્યું કે-“તારે પ્રચ્છન્નપણે પુત્રને લાવીને ગેખમાં રાખી તે તેના પિતાને જુએ એમ કરવું.”
* દાસીએ વેશ્યાના કહ્યા પ્રમાણે પુત્રને લાવીને તેના પિતા દૂરથી બતાવ્યા અને પૂછ્યું કે-“તું તારી માતા પાસે કેઈને જુએ છે?” પુત્ર છે કે સારી રીતે જોઉં છું.” દાસીએ પૂછ્યું કે તે કેવા છે?” પુત્ર બે કે-“સુવર્ણ જેવા વર્ણવાળા છે. બીજે દિવસે પણ તેને બતાવીને પૂછતાં " તેણે સ્વર્ણસરખા વર્ણવાળા કહ્યા, તેથી વિસ્મય પામી દાસીએ તે વાત વેશ્યાને કહી. વેશ્યા વિચારવા લાગી કે-“આ-' પણે સૌ શ્યામ વર્ણવાળા દેખીએ છીએ તે મિથ્યા છે અને એ પુત્ર કહે છે તે સાચું છે. તેની જુદા રૂપમાં દેખાવાની શક્તિ આ પુત્ર ઉપર લાગુ પડતી જણાતી નથી.” પછી વેશ્યાએ વિચાર્યું કે આ અહીં રહ્યા સતા એાળખાઈ જવાની ધાસ્તીથી પિતાના સ્વરૂપને પ્રગટ કરી શકતા નથી, તેથી તેમને વધારે પરિચયવાળા કરૂં.” આમ વિચારીને તેણે દાસીને કહ્યું કે તારે આ બાળકને જ તેના પિતા દરથી બતાવવા - અને તેને ભૂલી ન જાય તે દઢ કરે.” * * * કલા અન્યદા કમળશીએ રાજા પાસે જઈને કહ્યું કે-“આપ જે અભય આપે તે હું ચારને મેળવવાને ઉપાય કહું.” રાજાએ અભય આપવાનું કબુલ કર્યું એટલે કમળશ્રી બેલી કે-“આપે.
