________________
પ્રકરણ પહેલું
. [૧ ભૂમિ ઉપર તેલની કઢાઈ હતી, તેમાં રાધાનું પ્રતિબિંબ પડતું હતું. ત્યાં ધનુષ્યબાણ મૂલા હતાં નીચે દષ્ટિ કરીને, ઉંચી મુક્કીથી બાણને ૮ ચક્રમાંથી ડાબી આંખને વિધે તે રાધાવેધ કહેવાય એમ કહીને યોગ્ય સ્થળે બેઠા.
અનેક વાજીંત્રો વાગતા રાજપરિવારથી યુક્ત તિલકમંજરી જેના કરતમાં વરમાળા શોભતી હતી, તેવી તે યંભના ડાબા પડખે નેત્રને આનંદકારી ઉભી રહી. કમથી રાજાઓ રાજકુમાર વગેરેએ થંભ પાસેના ધનુષ્યબાણનું નિરીક્ષણ કર્યું પરંતુ રાધાવેધ ને સાધી શકવાથી હાસ્યપાત્ર થયા, ફક્ત નરવર્માએ એક ચક્ર વિયું. પણ પિતાનું બાણ ભાંગવાથી વિલખે . કેટલાક દુષ્કર જાણુને સ્થાનેથી ઉઠયા જ નહી! તે જોઈ દુઃખી થયા ફરી ભાટે પૂછ્યું, કઈ ધનુર્ધારી છે? ત્યારે ગુણચંદ્ર વિનંતી કરી, “હે દેવ! આ શુભ સમય છે, આપશ્રી રાધાવેધને જાણે છે, તે કૃપા કરો'! મિત્રની પ્રેરણાથી, કલાનિધિ અને તેજસ્વી એવા શ્રી “શ્રીચંદ્ર' સાંભલા પાસે આવીને દેવ, ગુરૂ, ભૂમિ અને ધનુષ્યને નમસ્કાર કરીને, ત્રણવાર કાર કરાવીને બાણ મૂકીને તતક્ષણ રાધાવેધ કર્યો! જય જય શબ્દોને ગુંજારવ થયો.
અતિ હર્ષથી તિલકમંજરીએ શ્રી બીચંદ્રના કંઠમાં વરમાળા પહેરાવી ! લેકે કહેવા લાગ્યા, “અહોભાગ્ય! અહે
પ! અહાવિદ્યા ! અહેબળ અને મંત્રવિધિ ! અહેપુણ્ય! સર્વ કાંઈ અનુત્તર છે ! રાજાઓએ પૂછયું, “આ કેણુ અને કેને પુત્ર છે ? મહાન કલાહલ પ્રસર્યો. શ્રી “શ્રીચંદ્ર' મિત્રને હસ્તરહીને રથ નજીક પહોંચ્યા ! ગુણચંદ્ર કહ્યું, હે કુલરત્ન! ઉભા રહે, એઓના મનોરથપૂરીને અને કન્યાને હસ્તગ્રહીને માતાપિતાને આનદ પમાડે ? “આપણે પિતાને પૂછ્યા વિના આવ્યા
