________________
પ્રકરણ પાંચમું
કરીશું”? “એક ઉપાય દેખાય છે. દરરોજ માલણ તાજા પુષ્પો સાંજે શયા અર્થે લાવે અને પ્રભાતે વાસી પુષે લઈ જાય છે. તેમાં ગુપ્ત રીતે મૂકીને લઈ જાય.' એમ જ થયું. હંમેશ પ્રમાણે માલણ ગૃહ ઉદ્યાનમાં ગઈ.
ધીમેથી બે હસ્તથી પીડા ન થાય તેમ, રત્નકંબલમાં વીટાએલા શ્રી “શ્રીચંદ્રને પુષ્પના પુંજમાં ગુપ્ત રીતે છુપાવી કહ્યું કે, “હે કુમાર! તમે આનંદ પામો. સૈનિકોને શંકા ન થાવ.' એમ કહીને માલણ ગઈ. એટલામાં સૈનિકે એ અંદર અવલોકન કરતાં કાંઈક પ્રસવના ચિહ્નો જેને સખીઓને પૂછયું કે, “શું જગ્યું કે કાંઈ જવાબ મળ્યો નહીં. જેથી તત્કાળ જ્યને ખબર પહોંચાડી તક્ષણ જ આવે. તરત જ પેટીઓ, ભેચરા વગેરે દરેક ઠેકાણે તપાસ કરી, પરંતુ કોઈપણ પત્તો ન લાગવાથી ખેદ પાપે સેન્દ્રીને પૂછયું કે, “અહીં શું થયું?
ગર્ભનું જર વગેરે બધું ભેગું કરીને, તે બતાવીને કહ્યું કે, મને તો મનમાં જ રહ્યા. દેવીને પુત્ર તે નહી પરંતુ પુત્રી પણ ન જન્મી'! જય મનમાં આનંદ પામીને વિચાર્યું કે,
ઔષધ વિના વ્યાધિ સમી ગઈ. બહારથી કહ્યું કે, “હું તે ભાઈને જન્મ મહોત્સવ ઠાઠથી કરીશ એવી આશા કરી હતી.' કત્રિમ શેકને દર્શાવીને સૈનિકોને સાથે લેતો ગયે
સૂર્યવતીએ સેન્દ્રને કહ્યું કે, “યે કેવું કર્યું”! “પુત્રને જલ્દી લઈ આવીને મને આનંદ પમાડ. પુછવોને પુંજમાં જોયું પરંતુ કયાંય પણ શ્રી “શ્રીચંદ્ર' દેખાયું નહી. સર્વ પુજે કંદી નાખ્યા. મર્યવતી રૂદન કરતાં મુછત થઈને પડી. પવનથી ત્યારે મુછવળી ત્યારે આમ તેમ અવલોકન કરતી અને વિલાપ કરતી આવી તે સાંભળીને સૂર્યવતીએ પૂછ્યું કે
