________________
૧૭૬ ]
શ્રી “શ્રીચંદ્ર (કેવલિ)
વિમાનમાં!
વિદ્યાધરે મણિચુડ અને રત્ન ધ્વજ, મેરુ ગિરિના નંદન વનમાંથી વિદ્યાને સાધીને, પિતાના પાતાલ નગરે આવ્યા. રત્નધાના મુખથી શ્રી “શ્રીચંદ્ર'નું સર્વ વૃતાંત જાણુને, હર્ષથી વિમાન રચીને, જ્યાં શ્રી “શ્રીચંદ્રને કુશસ્થળના બહાર પડાવ હતા, ત્યાં આકાશમાંથી ઉતરતા એવા, રત્નની કાતિથી આકાશને દેદીપ્યમાન કર્યું. તેમને શ્રી શ્રીચંદ્ર' દેખીને પરસ્પર નમસ્કાર કરીને, પાર્ષદામાં પોતાની પરિસ્થિતી જણાવીને શત્રુને જય કરવાની, શ્રી શ્રીચંદ્ર રાજાને પ્રાર્થના કરી.
શ્રી શ્રીચંદ્ર માતા, પિતા, લક્ષ્મીદત્ત, લક્ષ્મીવતી, મિત્ર અને પિતાની પ્રિયાઓથી યુક્ત, વિમાનમાં બેસીને ઉડયા. પાતાળનગરમાં જઈને સવ સામગ્રીથી યુક્ત તે બનેની સાથે વૈતાઢય ગિરિ ઉપર આવ્યા. ત્યાં મણિભૂષણ નગરમાં અનેક વાજીંત્રના નાદથી સર્વ દિશાએ બધીર કરાઈ છે, વિમાનમાંથી શ્રી શ્રી ચંદ્ર રાજા વનમાં ઉતરે છે. મનુષ્યથી ભરચક સભા દેખાઈ ચર પુરુષોએ વિનંતી કરી કે, હે દેવ ! પૂ આચાર્ય દેવ શ્રી ધર્મઘોષ સૂરિશ્વરજી અત્રે બીરાજમાન છે. તેઓની ધર્મવાણી, સુગ્રીવ આદિ વિદ્યાધરો સાંભળી રહ્યા છે, તે સાંભળીને તેઓ સર્વ ત્યાં ગયા.
તપના અદૂભુત ફળે!
શ્રી ધર્મઘોષ સુરિશ્વરજી, તપ ઉપર વિસ્તારથી કથાને કહી રહ્યા હતા. શ્રી શ્રીચંદ્રને આવેલા જોઈને, મૂળથી વિશેષ કરીને, તપના પ્રભાવની દેશના આપતા ફરમાવ્યું કે, “પિતાની શકિતથી કરેલ તપ, નીચ કુળમાં જન્મને આપતો નથી, તપથી રાગ
