________________
પ્રકરણ પહેલું
તે કાંઈ ખબર નથી' એમ કહીને તે અંદર ગઈ. પછી તે સર્વ નગરમાં ગયા.
સૂર્યવતીના પુત્રે કહ્યું, “હે મદનપાલ ! રાજ્યને મૂકીને, મતને રખડી રહ્યો છે. જે એના વિના સરતું ન હોય તે મારી બુદ્ધિને સમજ કાર્યસિદ્ધિ કદાચ ધનથી થાય! તે વિના નિષ્ફળ છે. સખીએ કહ્યું છે. તે કુશસ્થળમાં નથી. તે કંપચથી તું તે શ્રી “શ્રીચંદ્ર' બને અને હું તારો સેવક થઈ નગરમાં કઈ પાસેથી ધન લઈને ઘર લઈને અથને ગુપ્તદાન દેવાથી તું પ્રખ્યાત થઈશ! પછી યથાયોગ્ય કરીશ, પછી તે કર્મ બળવાન છે.' તેથી મદનપાલ હયુક્ત ચિત્તવાળે થયો. એમ જ થયું. તે સમાચારથી રાજાને આનંદ થયો. શ્રી “શ્રીચ કહ્યું, “હવે તું મુનિની જેમ મૌન રહે જે..
બુદ્ધિશાળીએ ચાતુર્યથી રાજ, કન્યા અને મંત્રીઓને ખુશ કરી, બીજા દિવસે ગોધુનિક સમયનું લગ્ન, બહુ કષ્ટથી રાજાએ તેને મનાવ્યું. બન્ને સ્થળે સામગ્રી તૈયાર કરવી. શ્રી “શ્રીચંદ્રની જાણ થતાં લોકોએ ઉત્કૃષ્ટ હર્ષથી નગરીને શારી. ત્યારે મદનપાલ ગેખમાં બેઠો હતો, ત્યાં માર્ગમાં જતી પનિહારીઓને વાર્તાલાપ સાંભળે, “હે ભદ્ર! ઉતાવળી શું કામ? શું તું જાણતી નથી? પ્રિયંગુમંજરી અને શ્રી “શ્રીચંદ્ર' ગુણુંધર પાસે ભણ્યા છે, મારી પદ્મિનીના લક્ષણોની ગોષ્ઠી કરીને, પછી લગ્ન કરશે, ત્યારે કૌતક થશે.”
તેથી દિપાલને ચિંતા થઈ. પૂછ્યું, “હે મિત્ર! હવે શું કરીશ? પદ્મિની આદિસ્ત્રીના ૪ ભેદને હું જાણું છું. તે તું લખીને ભણ” તો તારું કાર્ય થશે. જે નહિ ભણે તે નિષ્ફળ થશે.” ભણવાને સમય જ ક્યાં છે?” “આગ લાગે ત્યારે કુવો
