________________
કબીર વાણું.
(૨૨૪) ભુજ દુખી અબધુ દુખી, દુખી રેક બિપરીત, કહે કબીર એ સબ દુખી, સુખી સંત મન જીત, રાજા પણ દુખી, રૈયત પણ દુઃખી અને એ રીતે ગરીબ તવંગર સૈ. એક સરખાં દુઃખી જ હોય છે માત્ર જેણે પિતાના મનને છર્યું તે જ માણસ ખરે સુખી છે.
(૨૨૫) સુમરન સુખ હેત હવે, સુમરનેસે દુખ જાય, કહે કબીર સુમરન યેિ, સ્વામી માંહિ સમાય.
ઇશ્વરનું સ્મર્ણ કરવાથી માણસને સુખ પ્રાપ્ત થાય છે, અને સ્મર્ણથીજ તેનું દુઃખ દૂર જાય છે અને હું કબીર કહું છું કે સ્મર્ણ કરવાથીજ પરમાત્માને વાસો આપણુમાં થાય છે, અને ઈશ્વરને પુગી શકાય છે.
S
