________________
૩૧૩
દુનિયા સારી દુખી, જેણે મને કહ્યું તેજ સુખી છે.
છે
રાગ–પુવી તિનકાલ.
જહાં એ સે દુખીયા બાબા, સુખીયા કેઈ નહીં !
જોગીબી દુખીયા જંગમ દુખીયા, તપસીક દુખ દુના આશા મનસા સમઘટ સ્થાપી, કે ઈ મેલ નહી સુન્યા-જહાં.
રાજાબી દુઃખીયા પ્રજાબી દુખીયા, દુખીયા સબ વૈરાગી દુઃખ કારનસે શુકદેવને, ઉંદરી માયા ત્યાગી-જહાં.
સાચ કહું તો સબ જગ દુઃખીયા, જુઠા કહી ન જાય બ્રહ્મા વિષ્ણુ શંકર દુઃખીયા, છને અહી જમાઇ-જહાં.
ધૂત દુખીયા અવધુત દુખીયા, દુખીયા ધના રેક કહત કબીરા એ નહીં દુખીયા, છને મન; છતા-જહાં.
