________________
ર૩ર
કબીર વાણી.
(૭૫૬) નાશ ગુમાવે તિન સુખ, જે નર પાસ હોય;
ભકિત મુકિત નિજ જ્ઞાનમેં; પેઠ શકે ન કાય. મરદની પાસે સ્ત્રી રહેવાથી, મરદનાં ત્રણ (ઉત્તમ) સુખ જતાં રહે છે; જે સ્ત્રીની પાસે જ રહ્યા કરે છે તેનાથી પરમાત્માની ભક્તિ થઈ શકતી નથી, અને મુક્તિ મળવાને જે ખરો જ્ઞાન–માર્ગ છે તેમાં તેનાથી દાખલ થઇ શકાતું નથી.
(૭૫૭). બિષય પ્યારી પ્રિતડી, જબ હરિ અંતર નાહિ, જબ હરિ અંતરએ બસેં, તબ બિષયસે પ્રીત નાંહિ.
જ્યારે માણસના દિલમાં પરમાત્મા હતો નથી ત્યારે તેનું મન ઇઢિઓનાં ભેગ ભેગવવા ઉપર જયા કરે છે, પણ જ્યારે અંતરમાં પરમાત્મા વિસ્ત થયે, કે તે માણસનું મન (ઇંદ્રિઓના) વિષય ઉપર લાગતું નથી.
(૭૫૮) કબીર! પર નારી ઝેરી છુરી, મત કેઈ લાવે અંગ; રાવનકે દસ શીર ગયે, પર નારીકે રાંગ.
એ કબીર! પારકી સ્ત્રી એક છરી સમાન છે, માટે તેને તું તારાં આગ સાથે લગાડતો ના, કારણ કે રાવન જેવાનાં દશે માથાં પારકી સ્ત્રીને માટે કપાઈ ગયાં તો તારી શી બિશાદ કે તું બચી જાય ?
(૭૫૯) પરનારી પ્રત્યક્ષ છુરી, જાણે બિરલા કેય; નાહિન પેટમેં મારીયે, ગર સોને કી હેય.
પારકી સ્ત્રી એક દેખઇતી છરીજ છે, એવું જે કઈ વીરલે પુરૂષ છે તે સમજે છે, તે છરી સેનાની હોય તો પણ કદી તે પિતાનાં પેટમાં ભારતે નથી, કારણ કે છરી મારી તો પેટ કપાઈ જ જાય.
