________________
૨૦૮
કબીર વાણી. તે આપ્યા વિના ઇન્સાન માત્રને કશે ચારે નથી, અર્થાત-કર્મના કાયદાની ચુંગાળમાંથી કઈ બચી શકતું નથી, પણ જેવું જે કરે, તેવું તેને ભરપાઈ કરવું પડે છે.
(૬૮૦). લિખા મિટે નહિ નસીબકા, ગુરૂ કર ભજ હરિનામ! સિધે મારગ નિત ચલ, દયા ધરમ વિશ્રામ.
સેવટે કબીર કહે છે કે, નસીબમાં લખેલું જ્યારે મટતું નથી, ત્યારે તેને ફેરવવાની કેશશ કરવાને બદલે ગુરૂ શરણે જઈ પરમાત્માનું નામ જપવાનું તેની પાસે શિખ, અને નેકીને રસ્તે ચાલી હંમેશા દયાનાં અને ધર્મનાં કામો કર, જેથી ખરૂં સુખ પ્રાપ્ત થાય.
