________________
સંતેષ વિષે.
(૬૨૭) ગઉધન ગજધન ગેપીધન, ઓર રતનધન ખાન; પર જહાં આવે સંતોષધન, તે સબ ધન ધુલ સમાન
ઘણાં ગાય હેરને ધણું હોય, ઘણું હાથીઓ રાખનાર (રાજા) હોય, ઘણું સ્ત્રીઓને ધણું હોય, અને જવાહેરાની ખાનને માલેક હોય, પણું જેની પાસે સતાર ધન છે તેને ઉપલું સર્વ કઇ ધુળ સમાન છે, યાને જે કોઈ સંતોષી છે અને ગમે તે હાલતમાં સંતોષ રાખી જાણે છે, તેને જેવો સુખી બીજે કઈ નથી.
(૨૮) મારીયે આશા આપની, છને ડસ્પા સંસાર, તાકા એખડ ()તોષ હય, કહે કબીર બિચાર.
આ સંસારમાં અનેક જંજાળે લાગેલી હોય છે, અને તે જ જાળે નષ્ટ કરવા માટે એકલો ઇલાજ માત્ર રોષ છે–અર્થાત–મનગમતી વસ્તુઓ નહિ મળવાથી અને ઇચ્છાઓ પાર નહિ પડવાથી જે દુઃખ થાય તે દુઃખ દુર કરવા, જે માણસ તત્પર હોય તેને સંતોષી થવું.
(૬૨૯) , કબૂક મંદિર માલિયાં, કબૂક જંગલ ખાસ સબી કેર સેહામણાં, જે હરિ હેય પાસ.
જેની સેડમાં પરમાત્મા છે અને જેનું મન ઈશ્વર તરફ લાગેલું હોય છે, તે ગમે તે રાજમહેલમાં વસે ચા જંગલમાં વસે, પણ તેનું મન સંતોષી હોવાથી અને પરમાત્મા તરફ લાગેલું હોવાથી, દરેક જગ્યા તેને સરખી લાગે છે ચાને પરમાત્માથી ભરપુર અને શેભાયમાન છે એવું તેને દેખાય છે.
