________________
૯૯
સતસંગના અમૂલ્ય લાભ. તરીકે ખરે હંશ પક્ષી માન સરોવરમાંજ મળે છે, બાકી બીજે ઠેકાણે દેખાય છે તે તે બગલા (પક્ષીઓ) જ હોય છે, તેમ સૌથી ઉંચ પ્રકારનું સુખ સત્સંગમાં જ મળે છે. * *
* * * (૩૨૮) * : ચંદન જૈસા સંત હય, સઈ જૈસા સંસાર; - અંહિસે લપટા રહે, પર છાંડે નહિ બિકાર. - સાધુપુરૂષો સુખડનાં ઝાડ જેવા છે, અને આ સંસાર એક સર્પ સમાન છે; સર્પને જ્યારે પોતાનાં ઝેહેરની અગન ઘણુજ બળે છે, ત્યારે તે સુખડનાં ઝાડ સાથે લપટાઇને બેસે છે, જેથી તેને થોડીક ઠંડક મળે છે, તેમ માણસને આ સંસારની લાગેલી આગ યાને માયાનું ખેંચતાણ જ્યારે કોઈ સાધુસંતની પાસે તે બેસે છે, ત્યારે તેટલી વાર ઓછું થાય છે, તેથી સાધુ પુરૂષને સુખડનાં ઝાડ જેવી ઠંડક આપનાર કહ્યા છે, અને સંસારને સર્પ જેવો ઝેહરી કહે છે.
(૩૨૯) સંત મિલે સુખ ઉપજે, દુષ્ટ મિલે દુઃખ હેય
સેવા કિજે સંતકી, તે જનમ કૃતાર્થ રોય.
સાધુપુરૂષને મળવાથી સુખ ઉપજે છે, અને દુષ્ટ માણસની સંગત કરવાથી દુઃખ ઉત્પન્ન થાય છે, માટે હું કબીર કહું છું કે, તું સાધુ પુરૂષોનીજ સંગત કર, જેથી તારા જન્મનું સાર્થક થશે.
(૩૩૦) મિઠી વેહેરી સંતકી, જામે શીર અપાર
હરિ રસ જહાં ખુંટે નહિ, પિવે વારમવાર. સંત પુરૂષ એક એ મિઠો છે કે જેમાં પાર વિનાનું દુધ ભરેલું હોય છે, અને તેમાં હરિરશ એટલે તે ભરપૂર છે કે ગમે એટલે પીવા છતાં તે કદી પણ ખુટતું નથી. અર્થાત–સાધુપુરૂએ પિતાની જીંદગી સત્યને માર્ગે દેરવી, ઇશ્વરી જ્ઞાન મેળવ્યું હોય છે, જેથી તેઓ આપણું પિતા વિષે, કુળ જગત વિષે અને ઈશ્વર વિષે સમજાવી આપણું મનનું સમાધાન કરી શકે છે.