________________
૯૩
ગુરૂપર જાનફેશાની કરવાથી મળતું બેહદ સુખ.
(૩૦૮) • જ્ઞાન પ્રકાશી ગુરૂ મિલા, સે બિસર મત જાય; જબ ગેવિંદ કૃપા કરી, તબ ગુરૂ મિલ્યા આય.
જ્યારે ઇશ્વરે તારી ઉપર કૃપા કીધી ત્યારે તેને ગુરૂ આવી મજ્યા, અને ગુરૂ મળવાથીજ તને જ્ઞાન મળ્યું તે તું વિસરી જઇશ નહિ અને તને જ્ઞાન મળ્યું ત્યારે અહંકાર કરી જ્ઞાન આપનાર (ગુરુ) ને ભુલી જવો નહિ.
(૩૦૯) ભલા ભયા જે ગુરૂ મિલા, તીન તે પાયા જ્ઞાન; ઘટ હિભિત્તર ઐતરા, ઐર ઘટ માંહિ દીવાન. કબીર કહે છે સારું થયું કે મને ગુરૂ મળ્યા, કે તેમનાથી મને જ્ઞાન મળ્યું, અને તે જ્ઞાનથી મેં જોયું કે આ શરીરમાંજ ચિતરે અને ઇશ્વરનું દિવાનખાનું છે ને પરમાત્મા આ શરીરના અંતરમાંજ રહેલા છે.
(૩૧૦) હેશ ન શકું મનમેં, ગુરૂ હય પ્રત્યક્ષ દેવ;
પ્રેમ સાથ મન લે મિલું, નિશદિન કરૂં સેવ. કબીર કહે છે કે, મારી સામે ઇશ્વર સ્વરૂપ ગુરૂ છે એટલે હું દુનિયાની બીજી કશી વસ્તુની હોંશ રાખતો નથી, મને ગુરૂ મળ્યા એટલે સારી દુનિયા મળી ગઈ, માટે હું તો પ્રેમપૂર્વક મારા મનને તેઓ સાથે એકત્ર કરી રાત ને દિવસ તેમની સેવા કર્યા કરૂં છું.
(૩૧૧). ગુરૂ સેવા જન અંદગી, હરિ સુમરન બૈરાગ;
એ ચારે જબ મિલે, પુરન હેપે ભાગ. ગુરૂ સેવા, લોકહિત ચાને પરોપકાર કરે, ઇશ્વરનાં નામની જપ કર્યો કરવી, અને વેરાગ આવે એટલે ઇન્દ્રિઓનાં વિષયે ભેગવવાની ઇચ્છાઓ
