Jaybhikkhu Smruti Granth

SR No.: 032365
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhirubhai Thakar, Kumarpal Desai and Others
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust Prakashan
Publication Year: 1970
Total Pages: 212
Language: Gujarati
Classification: Smruti_Granth
File Size: 8 MB

Page 94

ટક સંવાદ સાધના લનાં એક પછી એક ઊઘડતાં ખીલતાં જતાં દલદ છે, બાનીને બિરદાવી છે અને સર્વ ઉપકરણ દ્વારા લને થતો રવરૂપ પરિચય. એ પરિચય દ્વારા સધાતું એમણે નાટક સાધ્યું છે. નાટકકારનો ધર્મ બજાવ્યો જતું ચારિત્ર્યગઠન. અહીં પણ અણધાર્યો વળાંક, છે. એ ધર્મ છે પાત્રોનાં સામાન્ય ભાવે ન સમઅનપેક્ષિત પરિવર્તન, અચિંતવ્યો કેઈ ફેટ, આ જાતાં, વિરોધી લાગતાં વર્તન ક્રમે ક્રમે વિકસીને, બીજસર્વ પાત્ર પ્રત્યેની ભાવકવર્ગની માનસપ્રક્રિયાને સચેત માંથી ફૂલીફાલીને ફલસ્વરૂપ પામતાં પાત્રના વિકાઅને આકર્ષિત રાખી શકે, અને સહેજ પણ બેયાન સનો ભેદ, તેનું રહસ્ય ભાવકવર્ગ આગળ કલાભરી ન થવા દે, નિરૂપણને નીરસ ન બનવા દે એ વિષેની રીતે પ્રગટ કરવું. જાગૃતિ જરૂરી.
એમનાં નાટકોમાં માનવમૂલ્યની હંમેશાં પ્રતિષ્ઠા - હવે આ ચારિત્ર્યચિત્રણ, પેલા બનાવોના નિયો- થતી રહી છે. શુદ્ધ હૃદયધર્મને સ્વાભાવિક સ્વીકાર જન ઉપરાંતપાત્રોની ક્રિયાઓ અને તેમના સંવાદ થયો છે. જીવનનો મર્મ એમાં અનાયાસ સહજદ્વારા સરસ રીતે સચેટ ભાવે નાટકકાર વ્યક્ત કરી ભાવે કળીમાંથી વિકસીને પૂર્ણ પુષ્યરૂપે વિલસી શકે. અહીં પણ એજ ક્રિયાઓનાં નવાં અર્થઘટન રહ્યો છે. પછી એ, જિસસ ક્રાઈસ્ટના પરમકરુણામય અને પરિણામે શબ્દોની વાકયોની વિભિન્ન વિશિષ્ટ જીવનને કોઈ પ્રસંગ હો, રાજા રામમોહનરાયના સંદર્ભોથી ઊપજતી નવી અર્થછાયાઓ, ઉક્તિની સમાજ સુધારક જીવનની કોઈ ઝલક હો, બાપાવૈવિધ્ય છટાઓ, અને ભાષાના ચિત્ર્યથી જાગી જતાં
રાવળના માતૃભૂમિના ગૌરવની રક્ષાનો કે માનવઅવનવીન સંવેદને, તેમ જ જબાનીના લય સરસ તાના ધર્મની સ્થાપનાનો સંદેશ હો. મુસલમીનના નિસ્વરૂપથી પ્રગટ થતાં ઊંડી અનુભૂતિ અને હાથે ઠેષના માર્યા રાનરાન ને પાનપાન થતા મુસસ્વચ્છ આંતરદર્શન વડે જ, નાટકકાર સિદ્ધિનાં શિખર લમીનને જ બચાવતાં, ખુવાર મળી જતા રાજપૂત સર કરીને શ્રેષ્ઠતા સિદ્ધ કરી શકે.
વીરની શરણાગત રક્ષણની માનવતાપૂર્ણ અડગ અણુ- આમ પ્રસંગોનું વૈચિયપૂર્વકનું આયોજન, નમ ટેક હો. અહીં જ્યાં જુઓ ત્યાં આ બધાં જ પાત્રાનું વૈશિષ્ટ્રયલયું ચારિત્ર્યગઠન અને સંવાદનું પાત્રો ભાવક વર્ગના હૃદય પર એક ઘેરી છાપ મૂકી નવીન અર્થછાયાછટાપૂર્ણ સંવેદનસભર આલેખન, જાય છે. કલ્પના પ્રદેશનાં, આદર્શના સદેહ અવનાટકકારને એક સરસ સાચી નાટયકૃતિના સર્જનમાં તાર જેવાં, ઊર્મિની અણિશુદ્ધ કંડારેલી શિ૯૫મૂર્તિ ખૂબ જ મહત્વનાં અનિવાર્ય બળ સ્વરૂપે સફળતા જેવાં, કે વાસ્તવિકતાની નકકર ધરતી પર પડતાં આપી જાય છે.
આખડતાં, ખડતલ, સહનશીલતા ને પરાક્રમના અવ૩શ્રી જયભિખુનાં નાટકોને આ નજરે જોઈએ તાર જેવાં કે કોઈ રવMલેકનાં રંગદર્શી સંવેદના તે કદાચ તેમાં તેમની નાટકકાર તરીકેની સૂઝ સમજ સાક્ષાત સ્વરૂપ જેવાં આપણી આગળ રમતાં-વિહપૂર્વકની સર્જકદ્રષ્ટિનો સાક્ષાત્કાર થશે. આ કસ- રતાં રહે છે. કીએ કસતાં તેમનાં નાટકો સફળ બનતાં, યશવી એમનાં કથાનકેન વળાંકે ને પરિવર્તનો હમેશાં નીવડતાં દેખાશે.
અણઅંદાજેલ છતાંય પ્રતીતિકારક બનતાં રહ્યાં છે. . એમણે કથાવસ્તુ, ચારિત્ર્યગઠન અને સંવાદો એમનાં પાત્રોનાં ચારિત્ર્યગઠન જીવનની વાસ્તવિકતાસુમેળ આગવી રીતે સાધ્યો છે. ઉર્દૂ કે હિંદી સંસ્કૃત એમાંથી જ સરજાયેલાં છતાંય, આદર્શોની અબધૂતિ ગુજરાતી કે કોઈપણ બોલીના તળપદા પ્રાદેશિક છાંટ- મોહિનીથી મુગ્ધ કરતાં રહ્યાં છે. વાળા પ્રકારે, તેમજ બીજી પણ ઘણી ભાષાઓના એમના સંવાદે નીતિ સદાચાર સજજનતા અને સંસ્કાર ઝીલીઝીલીને, કયે આભડછેટ વિના, કશીયે સંતર્પણના વાહકો હોવા સાથે, ને માનવતા સાંદર્ય આનાકાની કે આળપંપાળ વગર, વાણીને વહેવડાવી અને સત્યનાં સુમધુર ગીત જેવા, સરસ સ્રોત સ્વરૂપ