________________
હૃદય વખાણું તાહ !
ભાઈ આ,
ગૂર શારદાના સુપુત્ર શ્રી બાલાભાઈની ષષ્ટિપૂર્તિ આપ ઉજવી રહ્યા છે, એ માટે હજારો ધન્યવાદ સાથે આશીર્વાદ.
આ ગૌરવ આપણુ સહુનું છે.
૮ જયભિખ્ખુ ' એ શબ્દ માત્ર ખેલવામાં જ નહિ પણ મૂર્તિમાન બન્યા છે દિલમાં.
બાલાભાઈ (જયભિખ્ખુ)ના લેખની એક લીટી વર્ષો પહેલાં છાપામાં વાંચી, હું ધાયલ બનેલા. એ લીટી તે એ કે
કાળ ભગવાન શ્રીરામને કહે છે,
‘હે રામ ! નાટક પૂરું થયા પછી પાત્ર એના એ વેશ પહેરી રાખે તેા બહુ જ ભૂંડા લાગે.’
મે' પત્ર લખ્યા કે આપ મજાદર મારે ત્યાં આવા અથવા હું ત્યાં મળવા આવું.
તેમના ઉત્તર આવ્યા કે નાગરવેલને આંખે નાતરે, એવુ આ નેાતરુ ઝીલી હું જ મજાદર આવું છું.
આ વિનય, સહૃદયતા અને પવિત્ર ભાવના બાલાભાઈમાં જે છે તે મેં હજુ સુધી કવ્યાંય દીઠી નથી. તેમનામાં રહેલી માનવતા એ અદ્ભુત વસ્તુ છે. તેમની લેખણુ પર માતા સરસ્વતીના ખમકારા થાય છે. તેમનુ આતિથ્ય નહેડાંને પણ શરમાવે તેવું છે.
મેાટું મન અને લાંબા હાથ એવાં ધર્મોપત્ની જયાબહેન મળવાં તે ભગવાનની આગવી કૃપાનુ’ ફળ છે.
· પેટકી પવિત્રતા પ્રસિદ્ધ હાત પુત્રમે....' ચિ. કુમાર એ એના હૃદયની પવિત્રતાની પ્રતિમા જેવા
ભક્તકવિ શ્રી. દુલાભાઈ ‘કાગ’ પદ્મશ્રી
છે. મારા જેવા અલગારી માનવી પણ એવા વિચાર કરે છે કે સાવ ધડપણુ આવે ત્યારે બાલાભાઈના ઘેર સેવા–ચાકરી માટે જાઉં. આ શ્રદ્ધાને પામવું એ નાનીસૂની વાત નથી.
ખીજી વાત કહ્યા વિના રહી શકતા નથી કે જગત ભક્ત બને પણ કુટુંબ તા દ્વેષ કરે, અને કાં ઉદાસીન રહે. પણ બાલાભાઈના પુણ્યને પારનથી. શ્રી રતિભાઈ (૨. દી. દેસાઈ) તથા ખીલભાઈ, જયંતીભાઈ આદિ જેવા ભાઈ એ તથા ચંપકભાઈ દેશી અને રસિકભાઈ વકીલ જેવાના માસા થવાનું સુભાગ્ય એમને મળ્યું છે.
શ્રી. ચૂંંપકભાઈ તથા રસિકભાઈઆ અંતે ભાઈ એની બાલાભાઈમાં ફક્ત એટલી જ ભક્તિ છે કે જેટલી શ્રી રામમાં હનુમાનને હતી.
આજે મુંબઈ અને ગુજરાત પેાતાના એક સાક્ષરનુ બહુમાન કરી કૃતાર્થી અને છે; મજાદર બેઠાં પણ હું તેમાં ભાગ લઉં છું.
બાલાભાઈ આરાગ્યસહિત સે। વર્ષ જીવે તે અમારું ધડપણ પાળે એ આશીર્વાદ.
ચારણ કવિ પાસે આશીર્વાદ વિના ખીજું શું હાય? આ સ ંદેશા લખતાં મારું હૈયું ભરાઈ આવે છે. હિર એમ્.
વાત વખાણું વાણિયા કે કલમ વખાણું ભાઈ ? ‘ હૃદય વખાણું તાહરું, ભવ ભવ ખાલાભાઈ. શુભેચ્છક
‘ કાગ ’ના આશીર્વાદ
માદર તા. ૨૫-૬-૬