Page Text
________________
મારા પરિચયના બાલાભાઈ
પ્રિ, હસિત હ. બૂચ,
અમદાવાદ રહેવાનું થયું અને તેય નારાયણ આવ્યે હજી આઠ–દસ દિવસો ય માંડ વીત્યા હશે, નગરમાં એનો એક મોટો લાભ એ થયો કે “જ્ય- મેળાવડા સ્થળથી નારાયણનગર વચ્ચેની ભૂગોળ મારે ભિખુ” તરીકે જેમને વાંચેલા એમને બાલાભાઈ માટે અગમ્યવત મુંઝાતો હતો કે બસ તો ભલે ન તરીકે જોયા-જાણ્યા. નારાયણનગર ઘણું દૂર, ઉના- મળે, પરંતુ રિક્ષાને ય જવાબ મળશે કે ડાના ત્રણચાર મહિના ત્યાં મચ્છરોનું ચક્રવતત્વ, નારાયણનગરની સડક કાચી છે તેથી ત્યાં તે નહીં ત્યારે હતી તે લઈ–બસ કલાક કલાકને અંતરે આવે ! વધુમાં નારાયણનગર નજીકની બત્તીઓનાં લાલ દરવાજા-નારાયણનગર વચ્ચેની ખેપ કરે તેથી માંદાં અજવાળાં . મેળાવડામાં હાજર “જયભિખ્ખુંસમયનું ય ત્યાં સહુ પર ભારે વર્ચસ્વ, તોય સાહિ ને બાલાભાઈ તરીકે મનમાં જાણી લીધેલા, પણ ત્યરસિક જીવને થાય કે ચાલો અહીં ચાંપશીભાઈ હોઠે હજી એ નામ ચડે એવી નિકટતા નહિ. વળી છે, જયંતકુમાર છે, એસ્થરબહેન છે, છગનભાઈ એમને માથે વિધાતાનું એક વરદાન કે એમની આજુછે, તે અહીં શું કામ છે ? તેમાં નારાયણનગરમાં બાજુ મિત્રોનું ઝૂમખું હોય જ. મારો ગજ એમાં ગયા ને ખબર પડી કે અહીં પડખે જ જયભિખુ’ વાગે એવું કર્યું એ હદે હું ધૃષ્ટ પણ નહિ. ત્યાં ય છે. મારા સાથી પ્રા. રાજપરા તેમના નિકટના તો એમણે જ મારી નજીક આવી પૂછયું, “ કેમ ગુણનુરાગી પડોશી, એમના પુત્ર કુમારપાળ મારા બૂચસાહેબ, ઘેર જ આવવું છે ને? રિક્ષામાં વિદ્યાથી થયા, તેથી “જયભિખુ”ને બાલાભાઈને સાથે જ જઈશું !” વય, અમદાવાદમાંની એમની અંગત સ્વરૂપે જાણવામાં સરળતા થઈ. મારે તે પ્રતિષ્ઠા, અનુભવ, દરેક રીતે મુરબ્બી, છતાં સંબસમયના બીજા સાથી પ્રા. ધીરુભાઈ ઠાકરને તો ધનમાં એમણે જે અજાણ્યાનો ય આદર કર્યો તે
જયભિખુ’ના સ્વજન-મિત્ર તરીકે હું જાણું જ. મને એક રીતે ગમે, બીજી રીતે થયું, “હાસ્તો. પરંતુ આ સર્વ ઉપરાંત જે હકીકતે “જયભિખુને હસિતભાઈ કહી બોલાવે એવી નિકટતા હજી મેં કયાં મારી નિકટના બાલાભાઈ લેખે આપ્યા, તે તો એ સ્થાપી છે?” રિક્ષા દોડતી હહી, એ વાતો કરતા ૧ઈ- બસમાં આવતાં-જતાં કે પ્રસંગે પ્રસંગે મળતાં રહ્યા : ગુર્જરગ્રંથ રત્નમંડળ વચ્ચેના પોતાના કાર્યથી -હળતાં નારાયણનગર–સંસ્કાર કેન્દ્ર વચ્ચેની સોસા- માંડીને લેખક તરીકે વિવિધ સામયિકો તરફથી યટીઓમાંનાં કેટલાંય કુટુંબે બાલાભાઈનો ઉલ્લેખ એમને થએલા અનુભવો સુધી એ વાતો લહેરાયા પ્રેમાળ, સહાયક, જીવનના અનુભવી ગૃહસ્થ રૂપે કરી. વચ્ચે તેઓ ગૂંથ્યા કરે મારા નવા નિવાસઅવારનવાર કરતાં. મેં ટૂંકા ગાળામાં ય એમની અનુભવોની પૃચ્છા, “ ફાવે તો છે ને ? જરૂર હોય આસપાસ પ્રસરેલી સુવાસ અનુભવી લીધી. તે સંકેચ વગર કહેજે ! આ તરફ કેટલીક અગવડ
પાઈ થયું એવું કે કઈક મેળાવડામાંથી ઘેર છે ને તમે તે વિસનગરના સરકારી બંગલામાંથી જવાનું હતું, રાત પડવી શરૂ થઈ હતી, અમદાવાદ અહીં રહેવા આવ્યા છે, એટલે અગવડ વધુ લાગશે.
| SR No. | 032365 |
| Book Title | Jaybhikkhu Smruti Granth |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhirubhai Thakar, Kumarpal Desai and Others |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust Prakashan |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 212 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Smruti_Granth |
| File Size | 8 MB |