________________
કવિશ્રી દુલા કાગ સ્મૃતિ-પ્રધ
તું હી સાથરા નીર ગંભીર ગાજે,
ભીઠે આકડા વાંકડા નાટ સાજે; ધકે હાલતા લોઢ લેતા હિલોળા,
કરંતી જળાં બળ અંગે કિલોળા.-૭
તું હી વાદળાં પા'ડ માથે પછાડે,
સરિતા બની ઘૂઘવે ઘોર ત્રાડે; અષાઢે સુ નીલંબરે અંગ ઓઢી,
તું હી જાણિયે પાણિયાં સેજ પઢી.-૮
હેમંતે અનોધા હિમાળા હલાવે,
- તુંહી પીનમાં શીતળે ગીત ગાવે; વસંતે તુંહી માત હેતે હુલાસી, - લતા ઝાડમાં ફૂલ ફૂલે પ્રકાશી.-૯
ભડી દાનવો સાથ બુઠ્ઠી ભુજાળી,
અખાડે અરિ આમળા દીધ ટાળી; પાડે ટલા કેરી વાર લીધા,
રણે દોખિયાંરે સરે રેશ દીધા–૧૦
કહી વાર કાળી ધરી હાથ કાતાં,
રંગ્યાં રાખતાં લેઈ બંબોળ રાતાં; ભવાની અસાં ભારણાં કેક કીધાં,
પછાડી ઘણાં દાનવો રેર પીધાં.–૧૧
તું હી લેહ ખાંડાં ધરી વીશ હાથે,
મંડી ખેધ વાઘેશ્વરી દૈત માથે; વડા પા'ડ શા આવતા રાહ આડા,
ધકી વેઢકે ડિયાં કાંધ જાડાં-૧૨
પછાડો જળાં સેવળાં દેત ઘાતી,
ધરા દીધ રાખી રસાતળ જાતી; કહે સેવકો પાહિ તોહિ સરાહી,
નમો વિશ્વગ્રાહી અગ્રાહી વરાહી.-૧૩
: - કામિ દુલા કાII રકૃતિ-
આ
.
