Page Text
________________
સાહેબ ! સાચું કહું ? મન વિષાદથી છલકાઈ ગયું, ના, તમને “સ્વામી તરીકે સ્વીકારવામાં કે સંબોધવામાં મને લેશ પણ નાનમ નથી વર્તાઈ. વિષાદ એટલો જ થાય કે ગઇકાલના આપણે બે જોડીદાર. આજે તમે પ્રભુતાઈ – પ્રભુતા પામીને ઉચ્ચાસને બેસી ગયા, ને અમે તો એના એ જ સંસારના નિવેશમાં – ઘરમાં રખડતા રહ્યા !, પ્રભુ ! આવી અંચાઈ ? તમે કરો ? તો પછી હું, તમારા અસલ ગોઠિયાના નાતે તમને ઓળંભડો – ઉપાલંભ - ઠપકો આપું તો તમારે ખીજાવાનું નહિ. મારી રીસ હું બીજે ક્યાં ઠાલવું ? અને મારો ઠપકો સાંભળી તમે ખીજાવ તો પછી મારે બીજા કોની આગળ ધા નાખવાની ? એટલે પ્રભુ! મારા ઓલંભડે ખીજાતા નહિ.
અમારી, ખાસ તો મારી એક જ માંગણી છે કે જો તમને આપણી જૂની દોસ્તી અને તે વેળા દીધેલા કોલ યાદ હોય તો મને - અમને તમારા સરખા બનાવી દો. તેહ પ્રીત જો પૂરણ પાળો, તો અમને તુમ સમ કરો રે.” આ સિવાય કે આથી વધારે અમને કાંઈ જોઈતું નથી.
આ માંગણીના જવાબમાં ભગવાન! તમે એમ કહી શકો કે “ભાઈ ! અરિહંત થવું હોય તો અરિહંતનું ધ્યાન ધરવું પડે. શ્રેણિક રાજાએ અરિહંતની ઉપાસના કરી તો એ અરિહંત થશે. એમ તમે પણ ધ્યાન ધરો તો તો કદાચ કાંઈ મેળ પડી જાય.”
પ્રભુ ! તમારી આ વાતમાં મને ભરોસો નથી બેસતો. મને લાગે છે કે આવું કહીને તમે છટકી જવા માગો છો. મારી આ રજૂઆત તમને આકરી જરૂર લાગશે. પણ તેનું કારણ સાંભળશો તો બધી ચોખવટ થઈ જશે. સાંભળો :
“જો તુમ ધ્યાતાં શિવસુખ લહીએ, તો તમને કેઈ ધ્યાવે, પણ ભવિસ્થિતિ-પરિપાક થયા વિણ, કોઈ ન મુગતે જાવે... હો પ્રભુજી”...૨
સાહેબ! તમારું ધ્યાન ધરવાથી કેટલાં મોક્ષે ગયા, કેટલા તમારા જેવા બન્યા, એનો કોઈ આંકડો છે તમારી પાસે ? ખરી વાત એ છે કે જો ફક્ત તમારું ધ્યાન ધરવાથી જ, બીજું કાંઈ કર્યા વિના અને બીજા કોઈ કારણની ગરજ વિના, મોક્ષસુખ મળતું હોત તો તો કંઈ કેટલાયે લોકો તમારું ધ્યાન કરવા તત્પર છે. પણ ના, તમારું ધ્યાન ધરે તેનોયે મોક્ષ ત્યારે જ થાય કે જ્યારે એની ભવસ્થિતિ પાકી ગઈ હોય. ભવસ્થિતિ - તથાભવ્યત્વ, એનો પૂરેપૂરો પરિપાક ન થાય ત્યાં સુધી કોઈ
| SR No. | 032361 |
| Book Title | Dharm Tattva Chintan Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sheelchandrasuri |
| Publisher | Bhadrankaroday Shikshan Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 250 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |