________________
૭. વિવિધ મતમતાંતર હોવા એ જૈન વાણિયાની કોમનું ખાસ લક્ષણ છે. પોતાના
આગ્રહો, પૂર્વગ્રહો, અહંકાર અને ઘમંડ, બીજા પ્રત્યે ઈર્ષ્યા અને નફરત - આ બધાં મનોવલણો જૈન વણિક જ્ઞાતિની આગવી લાક્ષણિકતા સમાન છે. અહીં પણ આ બધું હોય જ. આમ છતાં, આખું ગામ એટલે કે આખો સંઘ, સમગ્ર ઉત્સવમાં સતત સાથે રહ્યો, સાથે બેઠો, સાથે જમ્યો. તેમાં એક પણ વાર કોઈ પણ વ્યક્તિને કોઈનીય જોડે બોલાચાલી, કજિયો-ટૅટો કે મારામારી નથી થઈ, તે બાબત પણ ઓછી નોંધપાત્ર ન ગણાય. પણ એ ગુરુકૃપા વગર
શક્ય બને ખરું ? ૮. અંજન-પ્રતિષ્ઠાનાં તમામ અનુષ્ઠાનો અને વિધિવિધાનો એટલાં તો શુદ્ધિપૂર્વક
અને વિધિપૂર્વક તેમ જ શાંતભાવે-પ્રસન્નભાવે થયાં, અને તેમાં પણ એક પણ લાભાર્થીને કોઈ પ્રકારનો અંતરાય ન આવ્યો, તે પણ ગુરુકૃપાનો જ પ્રભાવ હતો, એમ અનુભવાયું. ચૈત્ર શુદિ ૫ પછી, પ્રતિષ્ઠા થઈ તે દિવસ સુધીમાં, અનેકવિધ ઉછામણીઓ બોલાઈ, બોલાતી રહી. તેનો આંક પણ ૫૦ લાખ આસપાસ થાય છે. એક દેરાસરના અનુષંગે બીજાં પણ અનેક કામો થયાં, રૂડી રીતે થયાં, ગામના મોટા જિનાલયમાં ૯ કિલો ચાંદીની નૂતન પ્રતિમા થઈ, તેનો લાખોનો ચડાવો થયો. ત્યાં ચાંદીના રથ માટે ૨૨ કિલોથી વધુ ચાંદી ભેગી થઈ અને આવાં તો ઘણાં કાર્યો થયાં. આ ગુરુકૃપા સિવાય ન જ બને.
આ ગુરુકૃપા એટલે પ.પૂ. શાસનસમ્રાટ પરમગુરુ શ્રીવિજયનેમિસૂરિદાદાની કૃપા અને પ.પૂ. તેજોમૂર્તિ આચાર્ય ગુરુભગવંત શ્રીવિજયસૂર્યોદયસૂરીશ્વરજી મહારાજની કૃપા. એમની અગોચર અગમ્ય અદીઠ ઉપસ્થિતિ સતત, ક્ષણે ક્ષણે અનુભવાતી રહી છે. વિકટ સમસ્યાઓ અને કઠિન કામો પણ તેના બળે સહજ સરળ સરસ બન્યાં છે.
આવા ગુરુભગવંતની કૃપા મળી, કેમ કે એમની ઉપાસના ગુરુભાવે કરી હતી, મનુષ્યભાવે નહિ, એમ હું બેધડક કહી શકું તેમ છું.
૨૧૮.
